t4nd schreef: ↑06 jun 2023, 09:41
Ik zie het eerlijk gezegd niet zo somber in. Antwerp lijkt me wel een blijver aan de top want Gheysens heeft zich wél met bekwame mensen weten te omringen in tegenstelling tot bij Gent of anderlecht bijvoorbeeld. Toch zal het nog een werk van lange adem worden. Dit seizoen hebben ze heel nipt de titel gehaald - zonder Europees voetbal te spelen. Volgend seizoen halen ze sowieso de Europese poules wat betekent dat ze minstens 8 extra matchen spelen (2 voorronde + 6 poule).
Als je ook kijkt naar de afwezigheden dit seizoen moet je gewoon vaststellen dat Antwerp best wel wat meeval heeft gehad met blessures & schorsingen. Hun stabiele defensie (Butez, Pacho, Alderweireld) stonden bijna elke match samen op het veld. Volgend seizoen is Pacho weg en Alderweireld een jaartje ouder wat meer risico geeft op blessures - zeker als hij meer matchen moet spelen. Janssen speelde bijna elke match mee als aanspeelpunt, op het middenveld brengen ze Vermeeren in wat plots een toptalent blijkt.
-> Alles gaat niet elk seizoen zo hard meezitten.
Ik ga ervan uit dat Antwerp aan de top gaat blijven meedraaien, maar in dat opzicht zijn ze gewoon de vervangers van anderlecht. Een extra topploeg vind ik net goed - dat zorgt voor een betere Europese coëfficiënt en een betere competitie. Ik zie ze elk jaar meestrijden voor de titel, maar dat betekent niet dat wij niet ook zullen meestrijden. Club heeft dit jaar de nodige pech gehad & we hebben letterlijk het hele seizoen door blessures gehad van spelers die normaal in de basis zouden staan. Op die manier was het elke keer opnieuw bijsturen en andere spelers vervangen.
Daar het je een punt; Van Bommel, Sven Jacques en Marc Overmars zijn zeer bekwame mensen. Benieuwd wie bij ons Mannaert, Verhaeghe enz zal gaan vervangen na de overname. Het is uiteraard goed voor het Belgisch voetbal dat Antwerp erbij is gekomen. Gent zal binnenkort ook worden overgenomen, dus die zullen over extra financiële middelen beschikken. Dat kan alleen maar het (Europees) niveau van onze ploegen ten goede komen.
Het aanslepende stadiondossier is echter wel een grote smet op Club en het overname dossier.
Ligt het aan mij of is er nogal een verschil in de berichtgeving over het stadiondossier van Antwerp en dat van ons?
De laatste dagen krijg ik het volgende gevoel bij berichtgeving over het stadiondossier van Antwerp:
"Ocharme Antwerp, ze willen uitbreiden maar ze kunnen/mogen niet van de kwade boze rijke grondeigenares. Zo een stoute mevrouw dat ze niet wil meewerken. En ze is al zo rijk, wat zou het haar kunnen schelen dat Antwerp die tribune verbouwt of een nieuwe bouwt."
Terwijl het bij ons meer is dat we onvolledige dossiers indienen of op foute plekken proberen te bouwen.
Ik denk op zich dat het een gevoel is. Bij ons was het in het begin ook meer "de boze meneren willen niet dat er gebouwd wordt op hun klein stukje grond". Bij Antwerp is de situatie alleen nog wat complexer omdat de grond van de Bosuil blijkbaar van de familie Mintjens is en ze enkel opstalrecht hebben. Ze mogen volgens mij dus wel bouwen, maar in 2052 gaat alles wat op de grond staat naar de eigenaar. Daarom willen ze de gronden eerst kopen (begrijpelijk) en dat wil die familie (of eerder de persoon die hun zaken behartigt) niet doen.
t4nd schreef: ↑08 jun 2023, 08:40
Ik denk op zich dat het een gevoel is. Bij ons was het in het begin ook meer "de boze meneren willen niet dat er gebouwd wordt op hun klein stukje grond". Bij Antwerp is de situatie alleen nog wat complexer omdat de grond van de Bosuil blijkbaar van de familie Mintjens is en ze enkel opstalrecht hebben. Ze mogen volgens mij dus wel bouwen, maar in 2052 gaat alles wat op de grond staat naar de eigenaar. Daarom willen ze de gronden eerst kopen (begrijpelijk) en dat wil die familie (of eerder de persoon die hun zaken behartigt) niet doen.
Het grote verschil in de stadiondossiers destijds bij gent en nu antwerp is dat de burgemeesters en de schepencolleges het hen wel gunnen en (zullen) meewerken om het dossier erdoor te krijgen. Nu heeft Brugge eindelijk een burgemeester die Club genegen is, maar dat was een decennium lang niet het geval met Moenaert en Landuyt.
Bij Club zit alles geblokkeerd op administratief/regelgevend niveau. Die knoop ontwarren en we zijn er. Niet makkelijk maar zal toch ooit gebeuren, niet ?
Bij Antwerp is het mevrouw Mintjens die haar duim omhoog of omlaag zal steken. Die laat zich niet onder druk zetten.
Verkopen moet ze niet, dat geld hebben ze niet nodig.
En er zouden diepgewortelde discussies zijn tussen beide partijen (Gheysens zou ook ooit via stromannen geprobeerd hebben om haar tot verkopen te verleiden).
Bovendien zal de dame in kwestie die een "teruggetrokken" leven in London leidt, niet appreciëren dat Polleke het hele dossier op de straatstenen heeft gegooid.
Geen garantie dus dat het voor Antwerp "zoveel gemakkelijker" is om verder te bouwen op de Bosuil
De mogelijke tegenstanders in de laatste voorronde voor de kwalificatie tot deelname aan de Champions League zijn allesbehalve ronkende namen ;
Young Boys Bern, Kopenhagen, Galatasaray of Dinamo Zagreb. Die gaan zich plaatsen, denk ik dan maar.
Tiki Taka schreef: ↑09 jun 2023, 08:11
De mogelijke tegenstanders in de laatste voorronde voor de kwalificatie tot deelname aan de Champions League zijn allesbehalve ronkende namen ;
Young Boys Bern, Kopenhagen, Galatasaray of Dinamo Zagreb. Die gaan zich plaatsen, denk ik dan maar.
Met deze tegenstanders zou het lichtjes beschamend zijn moesten ze zich niet plaatsen. Antwerp wil zich tonen in de CL, dan moet je dit soort tegenstanders eruit kunnen kegelen want anders heb je niets te zoeken in de poulefase.
Tiki Taka schreef: ↑09 jun 2023, 08:11
De mogelijke tegenstanders in de laatste voorronde voor de kwalificatie tot deelname aan de Champions League zijn allesbehalve ronkende namen ;
Young Boys Bern, Kopenhagen, Galatasaray of Dinamo Zagreb. Die gaan zich plaatsen, denk ik dan maar.
Met deze tegenstanders zou het lichtjes beschamend zijn moesten ze zich niet plaatsen. Antwerp wil zich tonen in de CL, dan moet je dit soort tegenstanders eruit kunnen kegelen want anders heb je niets te zoeken in de poulefase.
Ze hebben niet alleen het geluk in minuut 98 tegen Club en minuut 94 tegen Genk, ook de loting is echt geluk hebben.
Tiki Taka schreef: ↑09 jun 2023, 08:11
De mogelijke tegenstanders in de laatste voorronde voor de kwalificatie tot deelname aan de Champions League zijn allesbehalve ronkende namen ;
Young Boys Bern, Kopenhagen, Galatasaray of Dinamo Zagreb. Die gaan zich plaatsen, denk ik dan maar.
Met deze tegenstanders zou het lichtjes beschamend zijn moesten ze zich niet plaatsen. Antwerp wil zich tonen in de CL, dan moet je dit soort tegenstanders eruit kunnen kegelen want anders heb je niets te zoeken in de poulefase.
Ze hebben niet alleen het geluk in minuut 98 tegen Club en minuut 94 tegen Genk, ook de loting is echt geluk hebben.
Ik wil het wel nog eens zien. Die ploegen denk ook hetzelfde van Antwerp.
Die gaan ook met het mes tussen de tanden spelen.
Tania Mintjens (58) wil voor één keer praten. Eén keer haar kant van het verhaal vertellen. En dan nooit meer. De eigenares van de gronden waarop het Antwerp-stadion staat, doet een verregaand voorstel om het vastgelopen dossier te deblokkeren. Maar verkopen aan voorzitter Paul Gheysens, daar denkt ze niet aan. “Ik ben de beste garantie dat de club altijd zal kunnen blijven voetballen op dat plein.”
Ze was totaal van de kaart, zegt Tania Mintjens, toen Antwerp-voorzitter Paul Gheysens haar tijdens de kampioenenviering omschreef als “het probleem Mintjens”, die weigert de grond van de Bosuil aan hem te verkopen. Met als gevolg dat hij naar eigen zeggen een deel van het stadion niet kan verbouwen, zodat het niet ten volle benut wordt. Nu wil ze zelf haar verhaal doen. De enige keer. “In volle transparantie. Ik heb niks te verbergen.” Ze spreekt snel. Zoals ze denkt. De woorden stuiteren alle kanten op, in dat wat lijzige Kempens accent. Aan de andere kant van de videoverbinding liggen acht bladzijden voor haar. Het is haar waarheid. “Dé waarheid”, zegt ze.
“Er is heel veel over mij geschreven de afgelopen week. Veel daarvan klopt niet. Een ding is wel juist: ik ben een koppige Kempense.” Wat ook klopt: ze schuwt de aandacht. “Ik wil geen BV worden. Het heeft me nooit geïnteresseerd om in de belangstelling te staan. Ik denk dat dat mijn volste recht is.” Daarom wil ze ook absoluut niet dat er een recente foto van haar bij dit interview verschijnt.
Tania Mintjens verblijft dezer dagen in de VS, voor zaken. Ergens in de buurt van Washington, concreter maakt ze het niet. Het is al een eeuwigheid geleden dat ze op de Bosuil is geweest. Met een reden. “Ik ben Antwerpfan, maar als je mij was, zou jij je dan in volle glorie laten zien in het stadion? Ze nagelen me nu al aan de schandpaal. Ik blijf er beter weg, ook al doet dat pijn. Ik durf echt niet.”
Ook daarom: geen foto. “Dan weet niemand hoe ik eruitzie. De beelden die van mij circuleren zijn al vijftien jaar oud en redelijk onherkenbaar, gelukkig.” Dat haar kwelduivel Paul Gheysens haar op die manier ook niet kan herkennen is niet meer dan een aardige bijkomstigheid zegt ze, waarna ze luid en uitbundig lacht. Niet voor de laatste keer tijdens ons twee uur durend gesprek. “Kom mannen, vraag maar wat je wil. Ik luister.”
Waarom komt u ineens wel naar buiten met uw kant van het verhaal?
“Het is absoluut niet met mijn goesting, maar mijn vrienden en familie vonden dat ik moest reageren. Mijnheer Gheysens heeft me in volle viering voor iedereen die het horen wilde afgeschilderd als het probleem Mintjens. We waren net kampioen, maar ik was de heks die de club tegenwerkt, de geldwolf die Antwerp geen titel of beker gunt. Dat is hard aangekomen. Het was alsof naast Brabo op de Grote Markt de guillotine al klaarstond, of de brandstapel.”
Het is niet de eerste keer dat u in het oog van de storm terecht komt. Toen zakenman Patrick Decuyper in 2015 opdook om Antwerp FC over te nemen was u ook al de kop van Jut.
“Ook toen was ik de baarlijke duivel. Omdat ik geen schulden wilde kwijtschelden en de grond niet wilde verkopen. Maar om dat te begrijpen, is er wat geschiedenis nodig.”
We hebben tijd.
“De grond van de Bosuil is al sinds 1920 eigendom van de NV Stadion, een aantal rijke Antwerpse families. Antwerp FC kreeg van hen het opstalrecht: de club mag erop bouwen en alles uitbaten. De opbrengst is integraal voor de club, in ruil voor een jaarlijkse erfpachtvergoeding. Dat opstalrecht is in 2002 vernieuwd voor vijftig jaar, met een optie om het nog eens vijftig jaar te verlengen.”
“Vijftien jaar geleden was Antwerp zo goed als failliet. Elke keer opnieuw ben ik bijgesprongen om de putten te dempen. Op een bepaald moment – een zondagavond in januari 2008 – stonden ze aan mijn deur. Voor maandagmorgen moesten ze een half miljoen hebben om Tony Gram (Antwerps zakenman, die onder meer Kipling groot maakte, red.) te betalen. Die had 1,5 miljoen euro aan de club geleend, maar ze konden die laatste schijf niet terugbetalen. De affiches met ‘Te koop’ lagen letterlijk klaar om aan de Bosuil te hangen.”
U heeft toen betaald.
(knikt) “Met tegenzin. De lening die ik hen gaf, liep zes maanden. Als ze me dan niet hadden terugbetaald, zou ik de grond van de club voor 600.000 euro extra kunnen kopen, dat was de waardering ervan door de revisoren van de NV Stadion. Ik ging ervan uit dat ze dat geld zeker zouden terugbetalen, want die grond wilden ze toch niet kwijt. Maar ze betaalden niet en ineens was die heilige grond van mij, zonder dat ik het echt wilde. Het was wel een gouden kans om ervoor te zorgen dat mijn club tot in de eeuwigheid zou kunnen blijven voetballen op het plein.”
En niet onbelangrijk: U krijgt er ook elk jaar geld voor.
“51.000 euro. Dat klopt. Maar je moet me geloven: ik doe het niet voor het geld. Dat interesseert me niet.”
U zou er nochtans een aardige duit voor kunnen krijgen als u verkoopt. Die grond is goud waard.
(fel) “Ik verkoop nooit. Jamais. Niet aan de stad, niet aan Gheysens, aan niemand. En als ik sterf, mag mijn zoon die grond óók niet verkopen. Dat is al allemaal officieel vastgelegd. Ik ben de beste garantie dat de club altijd zal kunnen blijven voetballen op dat plein. Als iemand anders de gronden in handen zou krijgen, ben ik daar niet zo gerust in.”
Daarmee doelt u op Paul Gheysens. Hij is uw vriend niet: waar is het misgelopen tussen jullie?
“In 2015 al. Patrick Decuyper (toenmalige CEO van de club, red.) wilde toen de oude vzw van de club onderbrengen in een nieuwe nv. Maar dat kon alleen als alle schulden waren terugbetaald. Decuyper kon dat naar eigen zeggen niet. Of beter, de mysterieuze geldschieter voor wie hij optrad. Want Decuyper was maar een tussenpersoon. Hij stelde toen aan de schuldeisers voor om twee derde van de schuld kwijt te schelden.”
Wilde u dat?
“Ik wilde daarover praten, op voorwaarde dat ik wist wie die mysterieuze geldschieter was. Als ik twee derde van de schuld zou laten vallen, dan wilde ik wel weten aan wie ik dat geld zomaar gaf, en met wie ik als grondeigenaar sowieso nog moest overeenkomen. Ik kreeg een ‘njet’. Achteraf snap ik dat wel. Als al die schuldeisers hadden geweten dat een kapitaalkrachtig man als Gheysens achter de knoppen zat, hadden ze nooit een twee derde laten vallen.”
Om hoeveel geld ging het bij u?
“3,6 miljoen euro. Dus ja, als Paul Gheysens zegt dat ik hem geld heb gekost, dan klopt dat. Ik heb dat bedrag niet kwijtgescholden. Ik wist ook dat ik sowieso aan de club zou blijven hangen. Want de grond was van mij. Maar hij wilde niet met me praten. Zijn keuze.”
Heeft u nadien met hem gesproken?
(kort) “Nee. En ik denk ook niet dat het nog zal gebeuren. Pas op. Ik vind wel dat hij goed werk heeft geleverd door die twee tribunes te bouwen. Eigenlijk was die bouw in strijd met de voorwaarden van het opstalrecht. Maar de club werd er beter van, dus ben ik content. Ghelamco heeft dat prachtig gedaan. Echt waar. ”
Die prachtige tribunes zijn vanaf 2052 van u. Gratis.
“Dat is onzin. Op dat moment zullen we er een marktconforme prijs voor moeten betalen. Maar dat is niet mijn ambitie. Ik heb er geen verstand van. ”
“Ik snap het eigenlijk allemaal niet. Paul Gheysens heeft al twee tribunes gebouwd en ineens kan hij niet meer verderbouwen. Ik zal hem nochtans niets in de weg leggen en wil het recht van opstal gerust verlengen tot 2102.”
Paul Gheysens wil vooral dat u de grond aan hem verkoopt.
“Al twee jaar dringt hij aan. Hij heeft zelfs laten berekenen hoeveel de grond waard is, op basis van ‘gelijkaardige gronden’ in Tienen, Ninove en Heusden-Zolder. Daar zijn de prijzen dus dezelfde als in Deurne.” (grinnikt)
“Ik had daar niet om gevraagd en nog eens: ik verkoop niet. Het is toch mijn goed recht om dat niet te willen? Net zoals mijnheer Gheysens het zijn recht vindt om dat stukje grond in Brugge niet te verkopen aan Club Brugge. Of gaan we daar niet over spreken?” (lacht)
Het komt écht nooit meer goed tussen jullie, hè?
“We hoeven ook geen vrienden te worden. Ik ben er zeker van dat we ook nu nog, in het belang van de club, toch een oplossing gaan vinden die voor beide partijen aanvaardbaar is. ”
Wat zal die oplossing zijn?
“Ik heb een voorstel uitgewerkt. Jullie krijgen het in primeur. Klaar?
Ja.
“We starten van nul, met een nieuwe overeenkomst voor 99 jaar. De club mag de grond vanaf dan gratis gebruiken. Ze moeten me geen erfpacht meer betalen. Ik hoef geen enkele financiële vergoeding meer. Ghelamco moet zich wel engageren om de nieuwe tribunes met een normale commerciële marge te bouwen en te financieren tegen normale marktvoorwaarden. We vragen dat omdat Antwerp nu voor de twee tribunes jaarlijks enorme sommen betaalt aan een vennootschap van Gheysens. Volgens ons moeten die opbrengsten ten goede komen aan de club.”
Hoe gaat u dat controleren?
“De supporters krijgen een vaste vertegenwoordiging in de raad van bestuur om erop toe te zien dat het clubbelang altijd primeert. Die vertegenwoordiger moet voor alle partijen aanvaardbaar zijn. Dus ook voor ons.”
Geen stroman dus?
(knikt) “U begrijpt me.”
“Ik ga verder. Om te vermijden dat de club zomaar in handen zou vallen van een of ander buitenlands consortium, willen we bij een eventuele verkoop van de club een overdraagbaar right to match. Met andere woorden: als we een bod evenaren met een tegenbod, dan is het voor ons. Ik wil niet zelf eigenaar worden, maar dan kunnen bekwame mensen die er wel verstand van hebben ook hun kans krijgen. Die wil ik dan wel steunen.”
“Mocht ons dat niet lukken en de club komt toch in andere handen, dan vervalt het gratis gebruik van de grond en moet er een marktconforme prijs voor worden betaald. We vragen ook het engagement van Paul Gheysens om de club niet te verkopen de volgende vijf jaar. Die standstill zal rust brengen en in die tijd kan het stadion worden afgewerkt.”
Is dit te nemen of te laten?
“Ik geef al veel, moet ik nog meer geven? Het zijn principes, krijtlijnen, die nog verder uitgewerkt moeten worden. Er is marge, maar niet veel. We doen stevige toegevingen, proberen niet onredelijk te zijn. We verwachten dat ook van mijnheer Gheysens.”
Wat hij daarvan vindt, zal nog moeten blijken. Maar er is nog een derde partij, burgemeester Bart De Wever. De stad zou u zelfs willen onteigenen?
“Bart De Wever kent mijn standpunt. Met hem heb ik wel een persoonlijk gesprek gehad, vorige zomer. Ik heb hem hetzelfde verteld als nu tegen jullie, zij het in een iets kortere vorm. We hopen alleszins dat dit een opening kan zijn. Dat ook Paul Gheysens, nu hij supporter én zelfs symbolisch Antwerpenaar is geworden, zijn rood-wit hart laat spreken. Samen met mij.”
Het voorstel 1. Er wordt een nieuwe erfpachtovereenkomst afgesloten met een looptijd van 99 jaar.
2. Er dient geen financiële vergoeding te worden betaald voor de grond.
3. Ghelamco engageert zich om als aannemer de tribunes te bouwen met een normale, marktconforme commerciële marge.
4. De Ghelamco-groep zorgt voor de financiering van de bouw aan normale, marktconforme voorwaarden (zonder bijkomende marge).
5. Alle opbrengsten van het stadion (rechtstreeks en onrechtstreeks) komen ten goede van de club.
6. De supporters krijgen één vertegenwoordiger in de raad van bestuur.
7. Bij de eventuele verkoop van de club en/of het stadion, heeft de grondeigenaar een right to match. Wanneer dat niet wordt uitgeoefend, zal wel een vergoeding van de grond verschuldigd zijn.
Tania Mintjens (58) wil voor één keer praten. Eén keer haar kant van het verhaal vertellen. En dan nooit meer. De eigenares van de gronden waarop het Antwerp-stadion staat, doet een verregaand voorstel om het vastgelopen dossier te deblokkeren. Maar verkopen aan voorzitter Paul Gheysens, daar denkt ze niet aan. “Ik ben de beste garantie dat de club altijd zal kunnen blijven voetballen op dat plein.”
Ze was totaal van de kaart, zegt Tania Mintjens, toen Antwerp-voorzitter Paul Gheysens haar tijdens de kampioenenviering omschreef als “het probleem Mintjens”, die weigert de grond van de Bosuil aan hem te verkopen. Met als gevolg dat hij naar eigen zeggen een deel van het stadion niet kan verbouwen, zodat het niet ten volle benut wordt. Nu wil ze zelf haar verhaal doen. De enige keer. “In volle transparantie. Ik heb niks te verbergen.” Ze spreekt snel. Zoals ze denkt. De woorden stuiteren alle kanten op, in dat wat lijzige Kempens accent. Aan de andere kant van de videoverbinding liggen acht bladzijden voor haar. Het is haar waarheid. “Dé waarheid”, zegt ze.
“Er is heel veel over mij geschreven de afgelopen week. Veel daarvan klopt niet. Een ding is wel juist: ik ben een koppige Kempense.” Wat ook klopt: ze schuwt de aandacht. “Ik wil geen BV worden. Het heeft me nooit geïnteresseerd om in de belangstelling te staan. Ik denk dat dat mijn volste recht is.” Daarom wil ze ook absoluut niet dat er een recente foto van haar bij dit interview verschijnt.
Tania Mintjens verblijft dezer dagen in de VS, voor zaken. Ergens in de buurt van Washington, concreter maakt ze het niet. Het is al een eeuwigheid geleden dat ze op de Bosuil is geweest. Met een reden. “Ik ben Antwerpfan, maar als je mij was, zou jij je dan in volle glorie laten zien in het stadion? Ze nagelen me nu al aan de schandpaal. Ik blijf er beter weg, ook al doet dat pijn. Ik durf echt niet.”
Ook daarom: geen foto. “Dan weet niemand hoe ik eruitzie. De beelden die van mij circuleren zijn al vijftien jaar oud en redelijk onherkenbaar, gelukkig.” Dat haar kwelduivel Paul Gheysens haar op die manier ook niet kan herkennen is niet meer dan een aardige bijkomstigheid zegt ze, waarna ze luid en uitbundig lacht. Niet voor de laatste keer tijdens ons twee uur durend gesprek. “Kom mannen, vraag maar wat je wil. Ik luister.”
Waarom komt u ineens wel naar buiten met uw kant van het verhaal?
“Het is absoluut niet met mijn goesting, maar mijn vrienden en familie vonden dat ik moest reageren. Mijnheer Gheysens heeft me in volle viering voor iedereen die het horen wilde afgeschilderd als het probleem Mintjens. We waren net kampioen, maar ik was de heks die de club tegenwerkt, de geldwolf die Antwerp geen titel of beker gunt. Dat is hard aangekomen. Het was alsof naast Brabo op de Grote Markt de guillotine al klaarstond, of de brandstapel.”
Het is niet de eerste keer dat u in het oog van de storm terecht komt. Toen zakenman Patrick Decuyper in 2015 opdook om Antwerp FC over te nemen was u ook al de kop van Jut.
“Ook toen was ik de baarlijke duivel. Omdat ik geen schulden wilde kwijtschelden en de grond niet wilde verkopen. Maar om dat te begrijpen, is er wat geschiedenis nodig.”
We hebben tijd.
“De grond van de Bosuil is al sinds 1920 eigendom van de NV Stadion, een aantal rijke Antwerpse families. Antwerp FC kreeg van hen het opstalrecht: de club mag erop bouwen en alles uitbaten. De opbrengst is integraal voor de club, in ruil voor een jaarlijkse erfpachtvergoeding. Dat opstalrecht is in 2002 vernieuwd voor vijftig jaar, met een optie om het nog eens vijftig jaar te verlengen.”
“Vijftien jaar geleden was Antwerp zo goed als failliet. Elke keer opnieuw ben ik bijgesprongen om de putten te dempen. Op een bepaald moment – een zondagavond in januari 2008 – stonden ze aan mijn deur. Voor maandagmorgen moesten ze een half miljoen hebben om Tony Gram (Antwerps zakenman, die onder meer Kipling groot maakte, red.) te betalen. Die had 1,5 miljoen euro aan de club geleend, maar ze konden die laatste schijf niet terugbetalen. De affiches met ‘Te koop’ lagen letterlijk klaar om aan de Bosuil te hangen.”
U heeft toen betaald.
(knikt) “Met tegenzin. De lening die ik hen gaf, liep zes maanden. Als ze me dan niet hadden terugbetaald, zou ik de grond van de club voor 600.000 euro extra kunnen kopen, dat was de waardering ervan door de revisoren van de NV Stadion. Ik ging ervan uit dat ze dat geld zeker zouden terugbetalen, want die grond wilden ze toch niet kwijt. Maar ze betaalden niet en ineens was die heilige grond van mij, zonder dat ik het echt wilde. Het was wel een gouden kans om ervoor te zorgen dat mijn club tot in de eeuwigheid zou kunnen blijven voetballen op het plein.”
En niet onbelangrijk: U krijgt er ook elk jaar geld voor.
“51.000 euro. Dat klopt. Maar je moet me geloven: ik doe het niet voor het geld. Dat interesseert me niet.”
U zou er nochtans een aardige duit voor kunnen krijgen als u verkoopt. Die grond is goud waard.
(fel) “Ik verkoop nooit. Jamais. Niet aan de stad, niet aan Gheysens, aan niemand. En als ik sterf, mag mijn zoon die grond óók niet verkopen. Dat is al allemaal officieel vastgelegd. Ik ben de beste garantie dat de club altijd zal kunnen blijven voetballen op dat plein. Als iemand anders de gronden in handen zou krijgen, ben ik daar niet zo gerust in.”
Daarmee doelt u op Paul Gheysens. Hij is uw vriend niet: waar is het misgelopen tussen jullie?
“In 2015 al. Patrick Decuyper (toenmalige CEO van de club, red.) wilde toen de oude vzw van de club onderbrengen in een nieuwe nv. Maar dat kon alleen als alle schulden waren terugbetaald. Decuyper kon dat naar eigen zeggen niet. Of beter, de mysterieuze geldschieter voor wie hij optrad. Want Decuyper was maar een tussenpersoon. Hij stelde toen aan de schuldeisers voor om twee derde van de schuld kwijt te schelden.”
Wilde u dat?
“Ik wilde daarover praten, op voorwaarde dat ik wist wie die mysterieuze geldschieter was. Als ik twee derde van de schuld zou laten vallen, dan wilde ik wel weten aan wie ik dat geld zomaar gaf, en met wie ik als grondeigenaar sowieso nog moest overeenkomen. Ik kreeg een ‘njet’. Achteraf snap ik dat wel. Als al die schuldeisers hadden geweten dat een kapitaalkrachtig man als Gheysens achter de knoppen zat, hadden ze nooit een twee derde laten vallen.”
Om hoeveel geld ging het bij u?
“3,6 miljoen euro. Dus ja, als Paul Gheysens zegt dat ik hem geld heb gekost, dan klopt dat. Ik heb dat bedrag niet kwijtgescholden. Ik wist ook dat ik sowieso aan de club zou blijven hangen. Want de grond was van mij. Maar hij wilde niet met me praten. Zijn keuze.”
Heeft u nadien met hem gesproken?
(kort) “Nee. En ik denk ook niet dat het nog zal gebeuren. Pas op. Ik vind wel dat hij goed werk heeft geleverd door die twee tribunes te bouwen. Eigenlijk was die bouw in strijd met de voorwaarden van het opstalrecht. Maar de club werd er beter van, dus ben ik content. Ghelamco heeft dat prachtig gedaan. Echt waar. ”
Die prachtige tribunes zijn vanaf 2052 van u. Gratis.
“Dat is onzin. Op dat moment zullen we er een marktconforme prijs voor moeten betalen. Maar dat is niet mijn ambitie. Ik heb er geen verstand van. ”
“Ik snap het eigenlijk allemaal niet. Paul Gheysens heeft al twee tribunes gebouwd en ineens kan hij niet meer verderbouwen. Ik zal hem nochtans niets in de weg leggen en wil het recht van opstal gerust verlengen tot 2102.”
Paul Gheysens wil vooral dat u de grond aan hem verkoopt.
“Al twee jaar dringt hij aan. Hij heeft zelfs laten berekenen hoeveel de grond waard is, op basis van ‘gelijkaardige gronden’ in Tienen, Ninove en Heusden-Zolder. Daar zijn de prijzen dus dezelfde als in Deurne.” (grinnikt)
“Ik had daar niet om gevraagd en nog eens: ik verkoop niet. Het is toch mijn goed recht om dat niet te willen? Net zoals mijnheer Gheysens het zijn recht vindt om dat stukje grond in Brugge niet te verkopen aan Club Brugge. Of gaan we daar niet over spreken?” (lacht)
Het komt écht nooit meer goed tussen jullie, hè?
“We hoeven ook geen vrienden te worden. Ik ben er zeker van dat we ook nu nog, in het belang van de club, toch een oplossing gaan vinden die voor beide partijen aanvaardbaar is. ”
Wat zal die oplossing zijn?
“Ik heb een voorstel uitgewerkt. Jullie krijgen het in primeur. Klaar?
Ja.
“We starten van nul, met een nieuwe overeenkomst voor 99 jaar. De club mag de grond vanaf dan gratis gebruiken. Ze moeten me geen erfpacht meer betalen. Ik hoef geen enkele financiële vergoeding meer. Ghelamco moet zich wel engageren om de nieuwe tribunes met een normale commerciële marge te bouwen en te financieren tegen normale marktvoorwaarden. We vragen dat omdat Antwerp nu voor de twee tribunes jaarlijks enorme sommen betaalt aan een vennootschap van Gheysens. Volgens ons moeten die opbrengsten ten goede komen aan de club.”
Hoe gaat u dat controleren?
“De supporters krijgen een vaste vertegenwoordiging in de raad van bestuur om erop toe te zien dat het clubbelang altijd primeert. Die vertegenwoordiger moet voor alle partijen aanvaardbaar zijn. Dus ook voor ons.”
Geen stroman dus?
(knikt) “U begrijpt me.”
“Ik ga verder. Om te vermijden dat de club zomaar in handen zou vallen van een of ander buitenlands consortium, willen we bij een eventuele verkoop van de club een overdraagbaar right to match. Met andere woorden: als we een bod evenaren met een tegenbod, dan is het voor ons. Ik wil niet zelf eigenaar worden, maar dan kunnen bekwame mensen die er wel verstand van hebben ook hun kans krijgen. Die wil ik dan wel steunen.”
“Mocht ons dat niet lukken en de club komt toch in andere handen, dan vervalt het gratis gebruik van de grond en moet er een marktconforme prijs voor worden betaald. We vragen ook het engagement van Paul Gheysens om de club niet te verkopen de volgende vijf jaar. Die standstill zal rust brengen en in die tijd kan het stadion worden afgewerkt.”
Is dit te nemen of te laten?
“Ik geef al veel, moet ik nog meer geven? Het zijn principes, krijtlijnen, die nog verder uitgewerkt moeten worden. Er is marge, maar niet veel. We doen stevige toegevingen, proberen niet onredelijk te zijn. We verwachten dat ook van mijnheer Gheysens.”
Wat hij daarvan vindt, zal nog moeten blijken. Maar er is nog een derde partij, burgemeester Bart De Wever. De stad zou u zelfs willen onteigenen?
“Bart De Wever kent mijn standpunt. Met hem heb ik wel een persoonlijk gesprek gehad, vorige zomer. Ik heb hem hetzelfde verteld als nu tegen jullie, zij het in een iets kortere vorm. We hopen alleszins dat dit een opening kan zijn. Dat ook Paul Gheysens, nu hij supporter én zelfs symbolisch Antwerpenaar is geworden, zijn rood-wit hart laat spreken. Samen met mij.”
Het voorstel 1. Er wordt een nieuwe erfpachtovereenkomst afgesloten met een looptijd van 99 jaar.
2. Er dient geen financiële vergoeding te worden betaald voor de grond.
3. Ghelamco engageert zich om als aannemer de tribunes te bouwen met een normale, marktconforme commerciële marge.
4. De Ghelamco-groep zorgt voor de financiering van de bouw aan normale, marktconforme voorwaarden (zonder bijkomende marge).
5. Alle opbrengsten van het stadion (rechtstreeks en onrechtstreeks) komen ten goede van de club.
6. De supporters krijgen één vertegenwoordiger in de raad van bestuur.
7. Bij de eventuele verkoop van de club en/of het stadion, heeft de grondeigenaar een right to match. Wanneer dat niet wordt uitgeoefend, zal wel een vergoeding van de grond verschuldigd zijn.
Was het bij ons maar zo simpel.
Ik gun ze een nieuw stadion, net zoals Union en al wie het nodig geeft.
En ik gun ons wat minder bureaucratie
Ik weet niet of dit voor Gheysens zo'n attractief voorstel is.
Gheysens is een investeerder pur sang, die wil return op zijn investeringen.
Kijk maar naar de bedragen die aangerekend worden aan Antwerp voor de huur van de tribunes.
En bij Gheysens draait het uiteraard vaak om vastgoed. Daarmee heeft hij zijn fortuin gemaakt. Pol had wel zijn zinnen gezet op de grond van de Bosuil, in eerste instantie om een tribune op te zetten, maar op de lange termijn om te "ontwikkelen".
Kijk maar naar alle projecten in Warschau, de cadeautjes die hij in Gent gekregen heeft, ..
En als Antwerp ooit zelfbedruipend wordt, zal het geld dat verdiend wordt in eerste instantie moeten dienen om de schulden aan Gheysens terug te betalen.
Dat dacht ik dus ook. Dit is een mooi (en verstandig) voorstel van Mintjens, vooral positief voor Antwerp zelf maar voor Gheysens lijkt het minder attractief. Door dit publiek te doen legt Mintjens volledig de bal bij Gheysens die nu kan bewijzen dat hij alles 'voor den Antwerp' doet of 'om zijn zakken te vullen'.
t4nd schreef: ↑12 jun 2023, 12:04
Dat dacht ik dus ook. Dit is een mooi (en verstandig) voorstel van Mintjens, vooral positief voor Antwerp zelf maar voor Gheysens lijkt het minder attractief. Door dit publiek te doen legt Mintjens volledig de bal bij Gheysens die nu kan bewijzen dat hij alles 'voor den Antwerp' doet of 'om zijn zakken te vullen'.
