Re: Ex-spelers, ex-trainers, ex-staffleden, ex-bestuur

[IsO]

Sofyan Amrabat (die een uitstekend WK speelde voor Marokko) wordt genoemd bij Man United

[Vergas Ronald]

Lang heeft z'n eerste prijs al gewonnen in Nederland, was matchwinnaar in de supercup.

[Sanders]

Noa Lang doet het niet slecht daar.
Ook onze landgenoot Bakayoko was blijkbaar zeer goed alweer.

[IsO]

CDK naar Atalanta, en dus terug in Blauw-Zwart... Kan niet anders dan een topseizoen worden voor hem

[Tiki Taka]

CDK naar Atalanta, en dus terug in Blauw-Zwart... Kan niet anders dan een topseizoen worden voor hem

Het is hem van harte gegund.

[Sanders]

CDK naar Atalanta, en dus terug in Blauw-Zwart... Kan niet anders dan een topseizoen worden voor hem

Het is hem van harte gegund.

Meteen zijn eerste doelpunt in zijn eerste match voor Atalanta!

[Sanders]

Moet onze ex-T1 Hoefkens zich al zorgen beginnen maken na de volledig gemiste start?
Hij probeert ze te laten uitvoetballen terwijl ze de kwaliteiten er niet voor hebben en dus onder druk komen te staan; zeker tegen een Cercle.
Daarnaast verwijst hij naar een gebrek aan ervaring in zijn ploeg.
Akkoord er zijn heel veel nieuwe jonge spelers. maar je hebt ook nog altijd Bodart, Bokadi, Vanheusden, Donnum en Dragus. Zelfs Fossey heeft ondertussen toch al wat matchen in de JPL.

[Tiki Taka]

Moet onze ex-T1 Hoefkens zich al zorgen beginnen maken na de volledig gemiste start?
Hij probeert ze te laten uitvoetballen terwijl ze de kwaliteiten er niet voor hebben en dus onder druk komen te staan; zeker tegen een Cercle.
Daarnaast verwijst hij naar een gebrek aan ervaring in zijn ploeg.
Akkoord er zijn heel veel nieuwe jonge spelers. maar je hebt ook nog altijd Bodart, Bokadi, Vanheusden, Donnum en Dragus. Zelfs Fossey heeft ondertussen toch al wat matchen in de JPL.

Tja, weinig financiële middelen daar in Standard.

[Vergas Ronald]

Moet Hoefkens zich al zorgen beginnen maken?

-In z'n periode bij ons lag focus op uitblinken in champions league, da's gelukt, vind niet dat Carl gefaald heeft in Brugge, onvergeetelijke CL campagne, hij ging daarna zeker meer punten gepakt hebben dan die Engelsman.
-Standard is onrealistisch, die club verwacht om mee te spelen voor de titel zoals vroeger maar Luik is over de jaren zo ver afgezakt, ze staan na 4 speeldagen onderaan bij OHL, Westerlo en Kortrijk maar Standard hun middelen zijn intussen vergelijkbaar met die van OHL, Westerlo en kortrijk.

Meespelen om de titel omdat ge 10 jaar geleden meespeelde om te titel, dat werkt zo niet hé Vandaag heeft die club evenveel middelen als OHL en Westerlo, dus staan ze onderaan bij OHL en Westerlo, da's toch logisch. PO2 halen met die kern is een prestatie.

[t4nd]

Ik geef je gelijk dat Standard onrealistisch is als ze zeggen dat ze top-6 willen halen, maar het lijkt me dat de trainer ook moet proberen om realistisch voetbal te spelen met het materiaal dat hij heeft. Op dit moment lijkt het erop dat Hoefkens bij Standard wil spelen op een manier soortgelijk als wat hij bij Club bracht - dat is met hun spelersmateriaal gewoon onmogelijk en dus onrealistisch. Ik zeg niet dat hij een slechte trainer is, maar hij zou wél zijn manier van spelen moeten aanpassen bij Standard.

[Sanders]

Ik geef je gelijk dat Standard onrealistisch is als ze zeggen dat ze top-6 willen halen, maar het lijkt me dat de trainer ook moet proberen om realistisch voetbal te spelen met het materiaal dat hij heeft. Op dit moment lijkt het erop dat Hoefkens bij Standard wil spelen op een manier soortgelijk als wat hij bij Club bracht - dat is met hun spelersmateriaal gewoon onmogelijk en dus onrealistisch. Ik zeg niet dat hij een slechte trainer is, maar hij zou wél zijn manier van spelen moeten aanpassen bij Standard.

Het is ook hiermee dat ik in mijn hoofd zat.
Het is nobel dat hij probeert om het al voetballend te doen, maar als het niet lukt, moet je toch een realistischere aanpak verkiezen.
Zoniet sta je als trainer snel buiten, of je club dan budget heeft of niet.
Kortrijk, Eupen, Cercle voor de overname, Beerschot, Oostende, ... zijn of waren notoire trainerskerkhoven, waarbij de beginnende trainer het meestal idealistisch probeerde te doen, om dan opgevolgd te worden door een goedkope trainer genre Custovic, Vanderhaeghe, Maes, Storck, Hollerbach, De Boeck, Peeters, ... die het realistischer aanpakten.

[IsO]

Interview met Tom De Sutter in HNB:

[spoiler]

Hoe zou het nog zijn met Tom De Sutter: “Vijftien horloges of drie Ferrari’s, dat interesseert me niet“

Drukbezet man, die Tom De Sutter (38). Als zakenman bouwt hij een padelimperium uit, als jonge vader besteedt hij tijd aan zijn drie kinderen en als sportman bereidt hij zich voor op zijn eerste marathon in december.

Marc Vermeiren
Vandaag om 10:00

Het interview vindt plaats in de Brugse padelclub Arenal, de plek waar De Sutter in de nadagen van zijn voetbalcarrière samen met vriend/vennoot Matthias Van Holm zijn leven als ondernemer begon. In 2015 had het duo op reis in Mallorca kennisgemaakt met padel, een kruising tussen tennis en squash. “Aanvankelijk was het sleuren om de boel hier op gang te krijgen. In 2015 kende vrijwel niemand in België padel, dus ik nam wel een risico met mijn investering. Voor hetzelfde geld zou dit complex nu een ruïne zijn en zou ik een pak geld hebben verloren. Maar elk jaar verdubbelde het aantal spelers.“

Marc Coucke

Dat eerste succesvolle project kende al snel navolging. Ondertussen baat Arenal op acht andere locaties in België en op twee locaties in Nederland een club uit. De Sutters firma’s Tomasport (aanleg van velden) en Arenal (exploitatie) stellen samen meer dan veertig mensen tewerk. Onder meer omwille van de bijkomende financiële armslag fusioneerde Arenal dit jaar met het Padelworld van Marc Coucke. De Sutter hoopt op korte termijn het aantal Belgische clubs op te trekken van twaalf naar twintig. “Het blijft de bedoeling om snel te groeien, ook in Nederland, Duitsland of de Balkan. Jaarlijks zal onze omzet met vijftig procent toenemen. Onze samenwerking met Marc Coucke biedt daarvoor nieuwe perspectieven.”

De voormalige spits van onder meer anderlecht en Club Brugge stamt uit een geslacht van ondernemers, met een vader en een grootvader die ook al zelfstandigen waren. “In het voetbal of op school steek je in een keurslijf. Altijd is er wel iemand die zegt wat je moet doen. Na het voetbal wilde ik meer controle krijgen over mijn leven, zonder altijd te moeten jaknikken voor een baas.”

De 38-jarige Oost-Vlaming had weinig moeite met de overstap van de ruwe omgangsvormen in het voetbal naar de beschaafdere manieren in de zakenwereld. “Allicht hielp het dat ik streng opgevoed ben. Tijdens mijn carrière had ik al interesse in de zakelijke kant van de sport. Zonder te veralgemenen: in het ondernemerschap heerst toch net iets meer ethiek dan in het voetbal. Amper een jaar geleden stond het voetbal op zijn kop toen het WK in Qatar naderde, maar nu gaan tientallen toppers geld scheppen in Saudi-Arabië. Blijkbaar hebben sommige mensen nooit genoeg.”

70 uur per week

De Sutter werkt als development manager, die man die bij clubs projecten ontwikkelt. In de drukkere periodes loopt zijn workload op tot 70 uur per week. “Ik ben veel minder thuis dan vroeger als voetballer. Ik kan, buiten onze gezinsreis, het aantal dagen dat ik in de voorbije zomervakantie mijn drie jonge kinderen gezien heb op één hand tellen. Meestal sliepen ze nog toen ik vertrok en lagen ze in het bed toen ik thuiskwam. Maar die beperkte tijd brengen we zo kwaliteitsvol mogelijk door.”

De competitiegeest van de topsporter werkt ook nu nog door. “Financieel heb ik het niet nodig om zo hard te werken, maar dat beestje krijg je er dus moeilijk uit. Mij zal je bovendien niet zien met vijftien horloges of drie Ferrari’s. Mensen lachen soms dat ik rondrijd met een multivanbusje, maar met drie opgroeiende kinderen is dat gewoon handig. Of ik nu meer verdien dan tijdens mijn voetballoopbaan? Toch niet, zeker niet als ik het aantal werkuren van destijds vergelijk met nu. Geld is sowieso niet het belangrijkste. Niet als voetballer, niet als ondernemer. Ik wil mijn bedrijf zien groeien. En nog belangrijker: ik wil mijn kinderen een goede toekomst bieden. Als zij het huis verlaten, kan ik hen steunen. Zoals mijn ouders dat voor mij gedaan hebben.”

Het voetbal is vrijwel volledig verdwenen uit zijn leven. Op tv kijkt hij nog amper naar wedstrijden en actief sporten betekent vooral joggen. “Drie, vier keer per week. Een uur, anderhalf uur. Fietstrainingen vragen toch al snel drie-vier keer meer tijd. Joggen brengt me tot rust en levert tegelijkertijd nieuwe energie op.”

Marathon

Begin december loopt de voormalige international samen met een achttal vrienden in Valencia zijn eerste marathon. In zijn achterhoofd sluimert een tijd van 3u30’, wat voor een man met zijn 1,92 meter en meer dan negentig kilo een geweldige chrono zou zijn. “Bij mijn vrienden zitten er een paar straffe gasten die onder de drie uur lopen. Tenzij ik dertig kilo kwijtspeel, is dat voor mij onhaalbaar.”

Als voetballer had de 38-jarige Oost-Vlaming nochtans een hekel aan looptrainingen. “Als je mijn vroegere kinesist zou vertellen dat ik nu een marathon ga lopen, hij zou je niet geloven. De eerste drie weken was het puffen en kreunen, maar nadien kreeg ik de smaak te pakken. Gelukkig ben ik zonder al te veel blessures uit het voetbal gekomen. De laatste jaren nam ik veel ontstekingsremmers voor mijn knieën en mijn rug, maar ik ben allicht op tijd gestopt.”

Vincent Kompany

De Sutter verzamelde zijn veertien interlands tussen 2008 en 2011, net voor de Gouden Generatie doorbrak. “De nationale ploeg hoort niet bij mijn mooiste herinneringen aan het voetbal. In mijn periode heerste er vooral negativiteit rond de Rode Duivels. Ik heb ooit (november 2009, red.) in het oude stadion van AA Gent een oefenmatch gespeeld tegen Hongarije voor 2.000 toeschouwers. Een drama was het. En sportief zaten we in een diep dal. (lachje) Misschien geraakte ik daarom wel bij de nationale ploeg. Je zag snel dat Kompany of Dembélé iets speciaals hadden, maar dat België ooit een paar jaar lang bij de beste ploegen van de wereld zou horen, kon ik toen nog niet vermoeden. De puzzel moet in mekaar vallen. Een coach moet dat talent laten renderen, zoals Roberto Martinez goed heeft gedaan.”

Bondscoach Dick Advocaat zag De Sutter als targetspits voor de Rode Duivels. “Maar toen was er nog geen sprake van Romelu Lukaku. Na Advocaat ben ik niet meer opgeroepen. Denk ik, althans. Dat zit allemaal zo ver. En ik ben sowieso niet de man die constant over zijn eigen prestaties begint. Eigenlijk luister ik in gesprekken vaak liever dan zelf het woord te voeren.”

[IsO]

Interview met Clinton Mata in HNB:

[spoiler]

MADE IN BELGIUM. Clinton Mata ruilde Club Brugge in voor een avontuur in Lyon: “Ik ben toch ongelooflijk, hè”

Uit het oog, niet uit het hart: in ‘Made in Belgium’ videobelt onze man/vrouw met iemand die het Belgisch voetbal verliet. Vandaag: Clinton Mata (30), actief bij Lyon in de Franse Ligue 1. Over zijn wedstrijd tegen Mbappé, zijn vertrek bij Club Brugge en enkele voorspellingen over blauw-zwart. “Mijn job is niet normaal.”
Koen Van Uytvange
Zondag 10 september 2023 om 03:00

Spreek ik met Clinton ‘La Machine’ Mata?
“Bonsoir, tout va bien?”

Zeker, alleen zie ik jou niet.
“De video blokkeert. Het zal aan de wifi liggen.”

Geen probleem. In 2019, 2020 én 2021 was jij de beste verdediger van onze competitie. In 2022 de op drie na beste rechtsachter. Maar vorig seizoen was je pas nummer 26. Aldus Wyscout over Mata, op basis van data. En dan toch nu een transfer?
“Jaren geleden wilde Hertha Berlijn me heel graag. Sevilla ook. Toen twijfelde ik én stond Club daar niet voor open. Ik was ook slechts 27, 28 jaar. (stilte) Do you prefer talking in English?”

Pas du tout. Is mijn Frans zo slecht?
“Neen, maar misschien zijn er woorden die je niet begrijpt? Bref, ik wilde nooit een vertrek forceren. Maar afgelopen seizoen heb ik met Vincent Mannaert gepraat en hij had alle begrip voor mijn vertrekwens. Er komt een nieuwe generatie aan – Kyri Sabbe, Jorne Spileers – die de fakkel moet overnemen. Ik had mijn tijd in Brugge gehad. Een prachtige tijd, met herinneringen die voor altijd in mijn hart staan gegraveerd. Ik kijk nog elke wedstrijd. Er zijn veel mensen die ik mis. Zoals Noa Lang, die ik ’s ochtends altijd plaagde. Hield hij niet van.” (lacht)

Waarom dan vertrekken? Omdat er afgelopen seizoen ‘sable’ in La Machine zat? Zand dus.
“Neen. Mijn enkel heeft me veel problemen gegeven, tot iets voor de play-offs, maar in vijf jaar was dat mijn eerste minder goeie jaar bij Club. Waarom zou ik daarom alles in vraag moeten stellen?”

Nogmaals, waarom dan vertrekken? Hans Vanaken zette die stap nooit. Was je bang om een meubelstuk te worden?
“Je carrière eindigen bij Club Brugge is niet slecht, hè. Integendeel, het is de beste club van België. Ik had nood aan een nieuwe challenge. En ik wilde op het einde van mijn carrière geen spijt hebben. Nooit in het buitenland gespeeld hebben, dat zou un regret zijn geweest. Het is makkelijk zeggen: Toen ik jong was, wilden buitenlandse clubs me, maar ik ben niet vertrokken. Zo wilde ik nooit klinken. Ik wilde mijn comfortzone verlaten.”

Afgaand op vorig seizoen waren er nog zo bij Club.
“Club had dit seizoen nood aan nieuwe energie, ja. Een nieuwe wind. Zoals ik.” (mompelt iets)

Ben jij aan het eten?
“Ik heb even een hongertje.”

Smakelijk. En proficiat. L’Équipe hield een online poll over wie vorige zondag de slechtste was in Lyon-PSG (1-4). Je werd pas vijfde.
“Voilà, iedereen mag zeggen wat hij wil, ik houd alleen rekening met wat een coach vindt. Mijn fysiektrainer toonde zich verrast dat ik héél veel gelopen had in mijn eerste wedstrijd van 90 minuten. Wat vond jij ervan?”

Dat je heel goed je plan trok tegen Mbappé, zelfs al scoorde hij twee keer. Naar het einde toe probeerde hij jou eraf te lopen, maar tevergeefs.
(droog) “Ik ben nog jong, zo traag ben ik niet, hè. Nochtans, de intensiteit van de Ligue 1, dat is toch wat. (fluit) Mamma mia. Het gaat heel snel. Vroeger had je de drie supersterren. Nu is het PSG met superster Mbappé en een collectief sterkere ploeg erachter. Tja, ik speelde tegen de beste spelers van de wereld. Als hij me niet had gedribbeld, dan zou ik bij de beste club ter wereld moeten spelen.”

Sprak hij jou aan omdat hij jou zich nog herinnerde van vorige confrontaties, met Club?
“Nee, ik praat zelden met een tegenstander. Niet mijn stijl. En hij, il s’en fout. Hij speelt zijn match en gaat naar huis.”

En je vroeg zijn shirt niet?
“Dat was wel het laatste waar ik aan dacht. Niemand van ons. We hadden net 1-4 verloren. Ik heb shirts van Sergio Ramos bij Real Madrid, van Casemiro, van Benzema, shirts van Manchester United, Leipzig, Dortmund, Lazio. Maar van PSG geen enkele. Met Club verloren we thuis 0-5. Ginds ook eens met 4-0. Mijn hoofd stond er nooit naar.” (mompelt weer)

Smaakt het?
“Ja, hoor. Boterhammen met boter en confituur.”

Jullie match tegen PSG werd een ‘déconfiture’ (1-4), tegen de zin van jullie vurige aanhang. Het leek wel de walk of shame, zoals jullie achteraf de grieven van de spionkop moesten ondergaan.
“Het gebeurt overal. Zoals toen we met Club Brugge uitgeschakeld werden op Oostende. Als je niet presteert, laten de supporters zich horen. Ik snap dat. Voor sommigen is een voetbalclub hun leven.”

Snap je ook dat Bradley Barcola, die Lyon inruilde voor PSG, genadeloos werd uitgefloten? Wordt dat wat Mats Rits te wachten staat op Club Brugge?
“Mats is een ex-ploegmaat, ik hoop echt dat het hem niet overkomt. Maar ik vrees dat de Brugse fans wel zullen laten horen dat ze er niet mee akkoord gingen.”

Hoe spreek jij John Textor aan, jullie voorzitter?
“Comme président.”

En wat zegt hij als Amerikaan dan tegen iemand die Clinton heet?
“Niet président. (lacht) Dat grapje heeft hij niet gemaakt. Jammer.”

Wel een grap: RWDM realiseert de duurste transfer ooit en leent hem uit aan Lyon. Ernest Nuamah. Puur om de Franse regels van Financial Fair Play te omzeilen. Daardoor ben jij met 5 miljoen de duurste zomeraankoop.
“Uitstekende speler. Maar ik ga naar training, ik keer terug en ik slaap. Meer niet. Met wat zich extrasportief afspeelt, houd ik me niet bezig.

En nu lig je ’s avonds laat te bellen voor je televisie.
“Ik ben saai, ja. Soms toch.” (lacht)

Je speelt in het Groupama Stadion, in de Uber Eats Ligue 1, en wordt gesponsord door Emirates. Bij welke van die drie sponsors heb jij korting?
(lacht) “Nergens. Ik heb er alleszins nog niets van gehoord.”

En dus eet je nu een boterham in plaats van iets te bestellen via Uber Eats?
“Geen probleem. De boter is hier beter dan in België. (lacht) Lyon is gastronomisch gereputeerd, over de hele wereld. Mensen komen van overal om hier te eten. Ik ben al naar L’Institut geweest, de kokschool hier. En Le Col du Match, heb je dat al gezien?”

Sorry, welk restaurant?
(plots) “Do you see our jersey, around our neck? Red, white and blue.”

Begin je nu weer in het Engels?
“Je snapte het niet. (lacht) Ik had het over de col van onze shirts. Dat is een hommage aan wijlen Paul Bocuse, Lyon-fan en de grote chef van de Franse cuisine. Franse chefs hadden ook zo’n kraag.”

Lekker eten, mooie stad…
“...al elke dag tussen de 25 en 40 graden…”

Voelde je je meteen op je gemak tussen Franse vedetten als Alexandre Lacazette of Corentin Tolisso? Of onder een trainer als Laurent Blanc?
“De trainer wilde me er absoluut bij. En de spelers hebben me warm ontvangen waardoor ik me meteen geïntegreerd voelde. De materiaalman, die hier al lang werkt, begon zelfs meteen over Eric Deflandre. Ik zie hem nog voor me, als kind, in zijn Umbro-short bij Standard…”

Ooit bij Lyon spelen, dat had jij toch nooit kunnen dromen, gezien jouw parcours? Dat zou je eens aan Lacazette of Tolisso moeten vertellen.
“Toen ik mijn handtekening zette, had ik iets van: wow. Als je een hele jeugd bij een eersteklasser wordt opgeleid, dan vind je de stap naar profvoetbal normaal. Maar dat is niet normaal. Ik, die op mijn zestiende met mijn zak naar Eupen ging en daar aan een trainer vroeg of ik er eens mocht testen, besef dat wél. Ik vind het een mooi verhaal om aan jongeren te tonen dat je niet door een eersteklasser hoeft opgeleid te zijn om ergens te geraken. Ik ben het beste voorbeeld.”

Je hebt wel geluk en doorzettingsvermogen nodig.
“Vooral hard werk. De dag dat ik bij Charleroi kwam en niet meteen mocht spelen van Felice Mazzu, ben ik veranderd van mindset. Mentaal ben ik toen een soldaat geworden. Of het zijn bedoeling was, weet ik niet, maar ik bedank hem. Hij heeft me een ongelooflijke dienst bewezen. No Sweat, No Glory, nog steeds. Ik heb mijn machines mee verhuisd naar Lyon. Mijn Game Ready, mijn Normatec (beide bedoeld voor recuperatie van de benen, red.), mijn zuurstofmachine. Sinds Charleroi besef ik hoe bevoorrecht ik ben dat ik dit allemaal kan doen. Hoe wil je je volledig geven als je niet beseft hoeveel geluk je hebt? Want mijn job is niet normaal.”

Wat ik niet normaal vind: de bijnaam die jij drie jaar geleden al gebruikte voor Maxim De Cuyper. Hij toonde inmiddels zijn ongelooflijke potentieel.
“Maar eigenlijk ben ik ongelooflijk, hè. (lacht) Marcelo, ja, zo noemden we hem. Alles wat ik zeg, komt uit. Zoek het maar op in oude interviews: over Nusa was ik ook meteen in de wolken. Toen Sylla nog bij Club NXT trainde, heb ik tegen Johan Van Rumst, assistent van Philippe Clement, gezegd dat hij bij ons hoorde.”

Je claimde ook dat Youssouph Badji alles had om de toekomstige spits van Club te worden.
“Badji is pas 21 jaar. Gun hem wat tijd. Zo jong bij Club in de spits spelen, dat brengt veel druk met zich mee.”

Heb je nog voorspellingen te koop? Ik heb hier nog een lottoformulier liggen.
“Ik praat alleen over wat ik zie. (denkt na) Ik geloof alleszins in Kiriani Sabbe. Hij is zo sterk, hij vliegt overal in, zonder angst. Daar houd ik wel van. Daarom noem ik hem le taureau, de stier. En omdat hij stevige dijen heeft. (lacht) Ik zeg je dat Cisse Sandra ook nog gaat ontploffen. Hij is nu uitgeleend aan Excelsior, maar dat is zoals De Cuyper. Ik raadde hem aan om onder mannen te gaan spelen. Zie waar hij nu staat. Schrijf het maar op…”

[Sanders]

Clement zou volgens HLN nadrukkelijk in beeld zijn bij Glasgow Rangers. Zij vermelden ook lichte interesse van Al Shabab (ploeg Carrasco).
HNB meldt dan weer enkel de interesse van Al Shabab.
Clement heeft aangegeven in een zomerinterview dat het familiale voor hem ook belangrijk is en dat hij daarom de boot afhield voor een ploeg in het Midden-Oosten. Maar blijkbaar is de interesse er dus nog steeds.

[IsO]