Bob Madou wordt de nieuwe CEO van Club Brugge. Madou volgt Vincent Mannaert op die eerder deze maand besloot de functie neer te leggen op het einde van het huidige seizoen.
Madou (42) is een geboren en getogen Bruggeling. Na zijn studies aan de KU Leuven was hij ondermeer aan de slag voor de Britse tennisfederatie, als Communicatiedirecteur en Chief Business Officer van de Belgische voetbalbond en als merkstrateeg bij de VRT. Sinds februari 2018 is Madou aan de slag als Chief Business Officer bij Club. In die functie maakte hij samen met Mannaert en CFO Nicky Laukens deel uit van het directiecomité en nu groeit hij dus door tot CEO.
Bob zal in zijn nieuwe functie leiding geven aan een directiecomité van drie. Huidig CFO Nicky Laukens ziet zijn takenpakket uitgebreid worden met de volledige cel operations van Club, inclusief beheer van het Basecamp, The Nest en het Jan Breydelstadion. Naast CFO Nicky Laukens zoekt Club verder naar een nieuwe Chief Sports Officer.
Bob Madou: “Ik wil Bart, Vincent en de volledige Raad van Bestuur bedanken voor het vertrouwen. De voorbije jaren kreeg ik de kans om Club Brugge mee te kunnen vormgeven aan de zijde van Vincent. Zijn schoenen zijn groot om te vullen maar ik heb er alle vertrouwen in dankzij het sterke team op Club en de steun van Vincent waar ik zeker nog ga kunnen op rekenen. Nu is het belangrijk om de juiste Chief Sports Officer te vinden. Ik kijk alvast uit naar de toekomst!”
Niet onverwacht, iemand met veel ervaring in het voetbal, en al 5 jaar bij ons, dus kent het huis door en door. Heel veel succes!
INTERVIEW. Bob Madou, kersvers CEO van Club Brugge: “Dat Vincent Mannaert hier nog maar zelden is? We hebben de afspraak dat hij ons blijft helpen”
Bob Madou (41) had zijn eerste interview als CEO van Club liever gegeven tijdens een hoogconjunctuur. Nu gebeurde het na een verlies tegen de grote rivaal en voor een alles-of-nietsmatch tegen Union – it is what it is, zou Ronny Deila zeggen. Madou over het sportieve – nou ja… – en de toekomst van Club én het Belgische voetbal. “We hebben voorbehoud gemaakt bij een collectieve verkoop van de mediarechten.”
Hoe plezant is het dezer dagen om CEO van Club te zijn? Zit er veel spanning op?
“Die is er altijd. Zeker als je net van anderlecht verloren hebt en voor de return in de halve finale van de beker staat. Maar het is niet meer dan toen ik deze job niet deed. Het is niet dat ik dingen zie die ik niet verwacht had.”
Maar Club heeft zichzelf wel meer onder druk gezet voor Union dan wanneer het gewonnen had van anderlecht?
“Absoluut.”
Hoe vervelend is dat?
“De ambities van Club zijn altijd dezelfde: prijzen winnen en Europees voetbal spelen. En dan liefst het ook nog eens goed doen in Europa. De realiteit is dat die match tegen Union nu daar de beste kans op is. Dus natuurlijk wordt het een cruciale wedstrijd. Uiteraard.”
Het is van moeten. Telkens als we dat aan Ronny Deila zeggen, wordt hij een beetje kregelig.
“Als je staat waar je staat in de competitie, dan wint de beker aan belang. Ik heb de indruk dat iedereen zich daar goed van bewust is. Ik maak me nul zorgen over dat besef bij de trainer. Totaal niet.”
Vincent Mannaert is nog zelden op het oefencomplex.
(pikt in) “Vincent komt wanneer hij dat nodig acht. We hebben de afspraak dat hij ons blijft helpen. En dat hij het zegt wanneer ik een fout maak. (lacht) Of bij voorkeur vóór ik die maak. Het zou onnozel zijn om hem niet te consulteren, maar ik doe het op mijn manier.”
Ik wilde zeggen: Mannaert, de man met de meeste sportieve knowhow, is er vaker niet dan wel, er is ook nog geen technisch directeur. Wie maakt dan de evaluatie van de coach? U? Bart Verhaeghe?
“De trainer maakt zijn eigen analyses. En het spreekt voor zich dat wij – als club – daarover praten met hem. Ik doe dat ook. Bart en de mensen van onze raad van bestuur evenzeer. Ik heb nu niet het gevoel dat het ons op dit moment aan expertise of kwaliteit ontbreekt om de finale van de beker te halen.”
Met alle respect, maar Mannaert is gepokt en gemazeld in het voetbal. Als hij er niet is, heeft de trainer van Club dan nog wel een volwaardig klankbord?
“Wij doen dat vandaag met verschillende mensen. We hebben daar zeer open gesprekken over.”
Ik bedoel maar: is er geen vacuüm?
“Misschien moet ik dit even kaderen. Als je naar de werking van het sportieve bij een voetbalclub kijkt, zijn er drie elementen doorslaggevend. Het eerste gaat over management, planning en organisatie. Dan heb ik het over het sportwetenschappelijke, het team rond het team, de data en technologie, de logistiek... Dat zal Maarten Dedobbeleer invullen, die dat trouwens al anderhalf jaar doet. Het tweede is alles met betrekking tot transfers en recruitment. In een zomermercato bij Club mag je spreken van veertig à vijftig dossiers – van de contractverlenging van een jeugdspeler tot het vinden van een nieuwe spits. Dat is een zeer groot volume. Die verantwoordelijkheid gaan we geven aan Dévy Rigaux, die intussen meer dan tien jaar bij Club aan de slag is en een aantal jaren zeer nauw heeft samengewerkt met Vincent. Hij heeft intussen een zeer straf netwerk uitgebouwd en een zeer dominante rol gespeeld in veel succesvolle inkomende én uitgaande transfers. Als een buitenlander zijn cv zou hebben, zou je zeggen: ‘Wauw, dat is ne straffen.’ En dan heb je nog een derde rol, wat je het technisch directeurschap kan noemen. Namelijk het bewaken van de cultuur van Club, de spelstijl, één op één overleggen met de coach en de technische staf. Hij moet de kleedkamer kennen en wat mij betreft graag ook het Belgisch voetbal kennen. Daarnaast moet hij voldoende ervaring en echte voetbalinhoud hebben zodat een trainer hem gelooft. Maar ook vertrouwen kunnen geven aan een trainer, zodat die niet denkt: ‘Morgen wil die technisch directeur op mijn stoel zitten.’ Dat is een profiel dat we vandaag niet hebben, maar we zijn ermee bezig.”
Dat is toch een probleem, in de toestand waar Club zich momenteel in bevindt, met Deila die zoekende is?
“Nogmaals: ik denk dat we alles in huis hebben om kwalitatief te zijn.”
Mochten jullie onderuitgaan op Union, wie beslist dan of Club al dan niet doorgaat met Deila?
(ontwijkend) “Ik ga geen voorafnames doen. We spelen volgende week ook Conference League. Ik heb toch het idee dat de Conference League is tot een geloofwaardige, interessante en kwalitatieve competitie. We hebben daar ook ambities in. Net zoals in de beker. En in de competitie zijn die er ook nog. We hadden uiteraard liever op een betere plaats gestaan. Maar ik voel me vandaag niet geroepen om uitspraken te doen over wanneer we welke analyse zullen maken.”
U had ook kunnen antwoorden dat Deila, ongeacht het resultaat, niet ter discussie staat.
“Ik lees dat zo vaak in de kranten… We hebben het volle vertrouwen in de coach en zijn assistenten en de manier waarop zij de wedstrijd tegen Union zullen aanvangen.”
Dus als het 4-0 wordt, blijft hij aan?
“En als we 0-3 winnen, dan zitten we in de finale.”
Wie leidt de zoektocht naar de TD?
“Een aantal mensen binnen de club, waar ik er één van ben.”
De voorzitter ook?
“Bart (Verhaeghe, red.) is altijd betrokken geweest. Samen met Vincent. Dat is nu niet anders.”
Is er een deadline? Ik kan me niet voorstellen dat hij er in juni pas kan zijn.
“Liefst zo snel mogelijk.”
Speelt er iets concreets?
“Ik heb in januari transferdossiers gezien die vergevorderd waren en uiteindelijk toch niet zijn doorgegaan (doelt op Nusa, red.). Ik bedoel maar…”
Als ik het goed begrijp, zal de TD niet de sleutels van de club krijgen?
(schudt het hoofd) “We hebben binnen onze organisatie zó veel mensen met kwaliteit… We zitten totaal niet in een omgeving dat we denken: ‘We weten niet meer wat we moeten doen, kun jij dat eens komen oplossen?’ Maar mag het een hele goeie zijn? Heel graag.”
De ‘hele goeie’ zijn vaak de dominantste.
(lacht) “Ik ken er ook hele goeie die niet dominant zijn. En hele slechte ook.”
In hoeverre heeft de eventuele verkoop van de club een rol gespeeld in de huidige malaise?
“Ik wil voor mezelf spreken. Toen Vincent de keuze heeft gemaakt om eind dit seizoen af te zwaaien en de raad van bestuur, met inbegrip van Vincent, gevraagd heeft of ik CEO wilde worden, heb ik gezegd dat ik dat wilde doen áls we in een helder klimaat kunnen werken. Ik wilde niet de CEO zijn die Club mee moest helpen verkopen. Ik vond dat we stabiel en duurzaam aandeelhouderschap nodig hebben. Die beloftes zijn gemaakt door de raad van bestuur voor de lange termijn en sindsdien wordt dat zeer consequent doorgevoerd.”
Maar zorgden die geruchten voor interne onrust en bijgevolg slechte resultaten?
“Ik weet dat niet. Mochten we toen vaker gewonnen hebben dan hadden we daar nauwelijks over gebabbeld, denk ik.”
U hebt bij Vincent Mannaert van kortbij kunnen zien wat deze job doet met een mens. Waarom hapte u dan toch toe?
“Er zijn superveel redenen om het niet te doen. Na Bart en Vincent komen, met hún palmares, is er één van. Maar er is ook de druk en de drukkere agenda. Dat ik het wel gedaan heb, is omdat ik de organisatie kende en ik ervan uitging niet verrast te zullen zijn over wat ik zou tegenkomen. Er is evengoed het emotionele aspect. Ik kom vanaf mijn zeven jaar met mijn pa naar Jan Breydel, nu vergezelt hij mij, dat doet iets met mij. Het was in die context moeilijk neen te zeggen, zeker omdat ik vertrouwen voelde en men mij beloofd heeft dat ik de functie mag invullen zoals ik het wil. Dan is CEO van Club niet zo een verkeerde job. Zeker niet omdat het ook nog eens vlakbij is voor mij. Daar doe ik het niet voor, maar ik rij amper zestien minuten van mijn huis naar het Basecamp en drie minuten naar het stadion.”
U bent een buurtbewoner? Hebt u dan bezwaar ingediend tegen de bouwplannen?
(lacht) “De supporters parkeren weliswaar in mijn straat, maar ik heb het toch maar niet gedaan. Neen, serieus, ik wil me er net persoonlijk voor engageren om de relatie met de buurt te verbeteren. Ik zal het gesprek met die kleine groep mensen die zich nog zorgen maken aangaan.”
Tijdens de Brugse gemeenteraad viel te horen dat jullie mogelijk toch nog die eerste vergunning zullen krijgen.
“Het is geen verwijt, maar niemand kan nog volgen – dit is het beste bewijs. In deze gaat het slechts om een auditeursverslag voor de Raad van State en die hebben nog geen uitspraak gedaan. Als die er komt, moet het dossier terug naar de Raad voor Vergunningsbetwisting. Het stadsbestuur of het schepencollege van Brugge heeft hier geen bevoegdheid in. Het is zeer complex. Maar laat het duidelijk zijn: elke kans die zich aandient om te bouwen gaan we grijpen. Het is fundamenteel voor de toekomst van Club.”
Over de toekomst gesproken: wat is jullie standpunt over het competitieformat, dat vanaf 2025 opnieuw kan wijzigen?
“Aha, de geheime meeting in het kasteel!”
Waar jullie vertelden geen voorstander te zijn van de halvering. En zelfs de play-offs in vraag stelden.
“Ik ga hier zeggen wat ik toen gezegd heb. En bij de Pro League zal zeggen. En op de volgende vergaderingen, of die dan geheim zijn of niet. We hameren op vier punten.”
“Ten eerste maken we ons zorgen over de hoeveelheid wedstrijden. In de zomer begint het al, wanneer je een nieuwe kern samenstelt en je je moet kwalificeren voor een groepsfase – Europees voetbal is belangrijk om attractief te zijn voor nieuwe spelers én voor de financiën, zelfs als je maar Conference League speelt. Dat allemaal in combinatie met een goede competitiestart. En als je ver doorstoot Europees, ben je bijna verplicht om te kiezen tussen de play-offs en Europa. Dat kan niet de bedoeling zijn.”
“Twee. We vinden een must om met Club NXT in de Challenger Pro League te spelen. Dat is essentieel binnen ons businessmodel. Ik denk dat we al bewezen hebben, net als andere clubs, dat we er geen slecht figuur slaan.”
“Ten derde. Wij zouden graag zien dat de mediagelden verdeeld worden op basis van de bijdrage per club. Wij denken dat wij en een paar anderen een groot aandeel hebben in het totaalbedrag.”
“Tot slot ervaren we een halvering van de punten als niet sportief. Ik zeg dat liever nu we er twintig achterstaan dan toen we er voorstonden. Vanaf 2025, met het nieuwe televisiecontract, is een momentum om dat soort dingen aan te pakken.”
“Voilà, dat is ons standpunt.”
Wat de mediarechten betreft: kan het een drukkingsmiddel zijn om die individueel aan de man te brengen?
“Zeker. We hebben voorbehoud gemaakt bij een collectieve verkoop.”
En is het een optie om de Pro League als instituut links te laten liggen als er onvoldoende naar jullie geluisterd wordt?
“Ik heb Lorin Parys (CEO Pro League, red.) tegen anderlecht gezien. Dat is nu niet aan de orde.”
Waar wil u binnen een paar jaar staan met Club?
“Als ik één iets moet kiezen, ga ik voor een bouwvergunning. Die impact zou enorm zijn. Het is straf dat de fans er elke thuismatch zijn, gezien de omstandigheden waarin we hen moeten ontvangen. Dat willen we anders doen. Beter. Maar dan moet het wel mógen.”
U mag het mij niet kwalijk nemen…
“Oei, er gaat waarschijnlijk iets slechts volgen.” (lacht)
Denkt u dat u de supporters, wanneer ze dit interview lezen, voldoende antwoorden op hun vragen zult hebben gegeven?
“Ik geloof dat we opnieuw succesvol zullen zijn – je kunt me niet verwijten dat dàt mijn boodschappen is. Ik zie daar ook de nodige elementen voor. Als we straks het geluk hebben om naar de Heizel te mogen, dan zal onze achterban er massaal zijn, ongeacht mijn beleidsbeslissingen of dit artikel. En dat is waarom we hen zo respecteren. En waarom Union zo belangrijk wordt.”
Mens kan de politiek in lang interview en niks gezegd. Zeer correcte vraag van de journalist trouwens wie momenteel de sportieve evaluatie op zich neemt.
Tiki Taka schreef: ↑28 feb 2024, 12:31
Arrogant mannetje blijkbaar, hopelijk is hij competent.
Het idee van de ticketprijzen tegen Molde zou alvast van zijn hand komen.
Tiki Taka schreef: ↑28 feb 2024, 12:31
Arrogant mannetje blijkbaar, hopelijk is hij competent.
Het idee van de ticketprijzen tegen Molde zou alvast van zijn hand komen.
lang interview en niks gezegd. Zeer correcte vraag van de journalist trouwens wie momenteel de sportieve evaluatie op zich neemt.
lang interview en niks gezegd. Zeer correcte vraag van de journalist trouwens wie momenteel de sportieve evaluatie op zich neemt.