Ik vind dat de vergelijking Gedoz-Sylla niet opgaat. Bij Gedoz was er heel wat talent, maar lag het probleem volgens mij eerder bij zijn werkethiek. Bij Sylla is er eveneens heel wat talent, én volgens wat ik lees ook werkethiek. Ik denk dat het probleem misschien wel net is dat hij té graag wil. Sylla heeft misschien te veel van dat waarvan Gedoz te weinig had.Tiki Taka schreef: ↑11 jan 2023, 07:39 Intrinsiek is dit een topper tot en met, zonder twijfel. We hebben echter gezien bij Gedoz bijvoorbeeld, dat wanneer het niet goed zit tussen de oren,
men nog zoveel talent mag hebben, dan geraak je nergens.
Ik hoop van harte dat Sylla van nabij begeleid zal worden door een psycholoog en zo zich verder positief kan ontwikkelen op alle vlakken.
Edit: wat t4nd zei.
Ik vond het artikel op Sporza.be over Sylla (https://sporza.be/nl/2023/01/08/furieuz ... 186950402/) interessant, maar ongenuanceerd.
Interessant, omdat er een biologie-argument wordt bijgehaald: Sylla wordt voorgesteld als een ongecontroleerde "testosteronbom".
Hormonen dus.
Meteen is dat biologie-argument ook ongenuanceerd. Hormonen zullen ongetwijfeld een rol spelen, maar de realiteit lijkt me wel wat complexer dan louter "testosteron". Adrenaline zal bijvoorbeeld zeker ook een (minstens even belangrijke) rol gespeeld hebben. Adrenaline die wellicht ruim aanwezig zal geweest zijn bij een jonge gast die zich tijdens een voor zijn team belangrijke wedstrijd zal willen tonen hebben aan zijn nieuwe T1.
Een ander biologisch aspect dat eigenlijk maar zelden tot nooit aan bod komt in dit soort discussies (jonge speler die zijn boekje te buiten gaat), is de hersenontwikkeling. Van de verschillende hersenzones is de prefrontale cortex de zone die zich doorgaans het traagst ontwikkelt. De snelheid van die ontwikkeling verschilt van individu tot individu, en volgens sommige studies ook per geslacht (gemiddeld snellere ontwikkeling bij vrouwen, en tragere bij mannen). De ontwikkeling zou gemiddeld genomen doorgaan tot rond de leeftijd van 25 jaar (zie bijvoorbeeld https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articl ... 0functions.). Sylla is er in december 20 geworden.
Waarom is dit hier relevant? Wel, de prefrontale cortex is de zone van de hersenen die instaat voor “risk-sensitive decision making”, en voor het reguleren van sociale gedragingen/interacties, onder meer door impulscontrole.
De té drieste tackle van Sylla op Paintsil ==> slechte decision making
De ongepaste reacties nadien (wegduwen medespelers, trappen op deur,…) ==> onvoldoende impulscontrole.
Met andere woorden: precies zaken die we vaker zien bij jongere spelers (voorbeelden zijn legio: Witsel, Mitrovic, Engels die rood pakte bij zijn debuut, Federer die naar eigen zeggen als jeugdige tennisspeler zijn temperament amper kon controleren,…), zaken waarop een beter ontwikkelde prefrontale cortex een positieve impact kan hebben. Het hoeft in deze context misschien ook niet te verwonderen dat studies vaststelden dat centrale verdedigers en doelmannen, gelet op het belang van goede decision making in deze rollen, in vergelijking met spelers op andere posities doorgaans later hun top bereiken, maar die vaak ook langer kunnen aanhouden.
Ik wil voor alle duidelijkheid wat gebeurd is niet goedpraten; Sylla moet hierop aangesproken worden en moet de gevolgen van zijn acties dragen. Het voetbalreglement geldt evengoed voor hem als voor elke andere speler. Maar we moeten ook niet doen alsof hij een onverbeterlijk ongeleid projectiel is en altijd zal blijven, waardoor een carrière aan de top bij voorbaat zou uitgesloten zijn. Zijn excuses aan de groep achteraf tonen alvast schuldbesef, wat positief is. Sylla’s leeftijd maakt dat zijn hersenen nog een behoorlijke “progressiemarge” hebben, om hem toe te laten in de toekomst steeds betere beslissingen te nemen en zijn impulsen steeds beter te onderdrukken. En misschien dat psychologische begeleiding ondertussen inderdaad kan helpen om de scherpste en rafeligste kantjes er wat van af te veilen.