Hoe zou het nog zijn met Club-coryfee Raoul Lambert: “Ik kreeg weleens een brief in de bus van een andere dame”
Dit is een reportage met de Club-speler van de eeuw die, naar eigen zeggen, al járen geen grote interviews meer gegeven heeft. Uitzonderlijk stemde Raoul ‘Lotte’ Lambert (79) toch in. De grote winnaar, beste lezer, dat bent u – doe er uw voordeel mee. “Ik kreeg weleens een brief in de bus van een andere dame. Nooit op ingegaan.”
Pieter-Jan Calcoen
Zaterdag 3 februari 2024 om 03:00
Wat voorafging. Een telefoontje op maandag naar Raoul Lambert, een man die van West-Vlaams poëzie maakt.
- “Bie Lambert. Wuk zeg je? De gazette? Nink, ‘k doen da ni mi. Oe oud ziej gie? 31? Kû we ni wisseln? Nink, joeng, ‘k bluvn liever op den achtergroend.”
Na wat vriendelijk aandringen.
- “Va woa ziej gie tè? Koksiede? ‘k Hoornt lik. Oe lange got da deurn? Een eure? Da’s lange wi.”
We onderhandelen. “Drie kwartier misschien?”
- “Wanjer zoej wiln kom? Diesndag? Nieje, ton zink ni tus. Dunderdag wel, roend ten elven. Kom mô nor hiere.”
***
En zo zitten we donderdag bij Raoul Lambert thuis. Wanneer we komen aangewandeld, staat Lotte – “Ik weet zelf niet waar die bijnaam vandaan komt” – enthousiast op het terras van zijn appartement te wuiven. Het mag dan wel “tegen ze goeste” zijn, Lambert is gastvrij en charmant. Een crème van een mens, hadden oud-ploegmaats en vrienden van Lambert op voorhand verteld, en dat lijkt helemaal niet gelogen.
In de living hangen er verschillende foto’s die verwijzen naar zijn 458 wedstrijden bij Club (269 doelpunten). Lambert is, dixit onze analist Franky Van der Elst, “het oericoon van Club”. De Bruggeling speelde er zijn hele loopbaan, haalde twee Europese finales en pakte vijf titels. Vandaag is hij supporter nummer één.
“Tegen Kortrijk ben ik weggegaan uit het stadion toen we de 2-2 maakten. (grijpt naar de borst) Min érte. Ik kan me er enorm in opwinden. Normaal ga ik zo’n zeven à tien minuten voor tijd weg, dan luister ik in de auto naar de radio. Maar nu dus bij de 2-2. Ik hoorde vervolgens dat het 3-2 geworden was. ’t Is binnen, dacht ik. Verkeerdelijk, verdikke. 3-3, ik bekeek die fase dan achteraf. Da meug ni gebeurn, hé. Hôw zeg.”
Lambert ziet in Club niet de grote titelfavoriet. “Dat is Union. Straf. Elk jaar doen ze hun beste spelers weg, maar de vervangers zijn óók top. Bij Club is Thiago nogal een figuur, zeg. Wat een vent – die krijgen ze niet omver. In het begin zag ik het er niet in. Hij kon geen bal controleren, zo leek het wel, en stonden er drie of vier tegenstrevers rondom hem, dan trachtte hij ze allemaal te dribbelen. Ik denk dat ze hem eens in zijn soepe gedoan hebn dat hij simpeler moet spelen. Nu doet hij het heel goed. Hij scoort, en da’s het voornaamste voor een centervoor. Zo hoort het. Heb je een spits die niet scoort, dan deugt hij niet.”
“Mijn liefde voor Club zit in mijn genen”, aldus Lambert. “Toen ik dertien was, ben ik naar Club gegaan. Ik ben er nooit meer weggeweest. Als je in mijn tijd een aansluitingskaart tekende, was dat voor het leven, tenzij de clubs zonder jou een akkoord vonden. Ik heb nooit die kans gehad. Ik stond wel eens op een voormiddag te werken in mijn hof toen Constant Vanden Stock passeerde. ‘Kom je voor mij?’, vroeg ik hem lachend, waarop hij antwoordde: ‘Mocht ik jou halen, dan is het een revolutie in Brugge.’ Ik heb hem dan het huis van Robbie Rensenbrink aangewezen – daar was hij naar op zoek.”
Lambert diept twee anekdotes op. “Op een dag belde de Nederlandse tv om me te feliciteren met mijn transfer naar Feyenoord. Ik wist van niks. En op het einde kreeg ik een aanbieding om in de lagere reeksen speler-trainer te worden. Waarom zou ik dat doen? Om nóg meer tikken te krijgen?”
Paardenmiddel
Het is een rode draad doorheen de carrière van Lambert: hij kampte met veel blessures. Deels door zijn eigen explosiviteit – zijn spieren zagen af –, deels door houthakkerswerk van tegenstanders. “Ik was rap. Dat moet je zijn als voorspeler. Als je weg bent, mogen de verdedigers je niet meer terughalen. Ik was zo snel dat ze me enkel konden stoppen door me te pakken. Leekens zat bij Crossing, die kwam met een schaar af… Ik vloog een meter de lucht in. Een speler van Diest knalde staalhard tegen mijn hoofd terwijl ik op de grond lag. Ik wist de uitslag niet meer. Hersenschudding.”
“Je moet een stamp kunnen verdragen, maar vaak ging het er los over”, vervolgt Lambert aan zijn eettafel. “Ik heb meermaals met inspuitingen gespeeld. Of op het veld gestaan terwijl ik eigenlijk niet kon lopen. Ik liet me altijd overhalen. Op de bank zitten, dat was niks voor mij. Als je stilzit, dan roest je.”
Lambert heeft nooit stilgezeten. Tegenwoordig is elke speler in eerste klasse prof, Lambert combineerde het voetbal met een gewone job. “Het begon al op mijn dertiende. Ik werkte bij de brouwer. Met paard en kar gingen we rond in Brugge, ik liep ernaast en laadde de drank binnen bij de mensen. Ik heb ook een tankstation gerund en was bij een aluminiumbedrijf aan de slag. Maakte ik balkons en ramen, dat soort dingen.”
“Ik heb altijd zware karweien gedaan”, zegt Lambert. “Maar ik was een sterke kerel. Ik kon in de breedte over een auto springen. En ik kon inwerpen tot aan de tweede paal. Dat was beter dan een corner, want het is gerichter. Mijn rug gloeide wel altijd. Al toen ik een tiener was.”
Lambert was kind aan huis bij verschillende dokters. “Maar ik heb ook andere dingen geprobeerd om me te soigneren. Ik ben bij kwakzalvers langs geweest – dat marcheerde wel. Ik heb daarnaast ook een keer een paardenmiddel geslikt. Dat kreeg ik van supporters die thuis beesten hadden. ’t Is me wel slecht bevallen: ik hing een hele nacht boven de toiletpot. Vandaag voel ik me fit. Ik mag van geluk spreken dat ik aan al die kwetsuren niks ernstigs heb overgehouden.”
59 jaar getrouwd
Dat hij nergens spijt van heeft, benadrukt Lambert. “Mocht ik kunnen, ik zou alles exact hetzelfde doen. Ik heb plezier gemaakt en ik ben ervoor betaald. Akkoord, ik ben er niet rijk van geworden, maar mijn vrouw en ik heb nooit iets te kort gehad. Ik word ook op handen gedragen bij de fans, hé. Als ik naar Club ga, moet ik voortdurend op de foto gaan. Ik vind dat niet erg, als ik de mensen zo content kan maken… Toen ik nog een speler was, kreeg ik weleens een brief in de bus van een andere dame, met het voorstel om ergens een avontuurtje te beleven. (droog) Nooit op ingegaan.”
Wat zou Lambert ook, zien we hem denken: hij was bij zijn Hedwige met zijn gat in de boter gevallen. Lambert, tot dan een spraakwaterval, zwijgt even: “Mijn vrouw is twee jaar geleden overleden. Tijdens haar laatste dagen sliep ze in de zetel, ze raakte er niet meer uit. Ze zat te bidden dat ze haar zouden komen halen. Dat was moeilijk. Ik wilde voor haar zorgen, zij wilde mij niet tot last zijn, maar dat was ze niet. (benadrukt) Dat was ze niet.”
“Mijn vrouw kende niks van voetbal. Ze ging ook zelden mee, omdat ze ervan afzag om mij zo getackeld te zien worden. Ik was na een match altijd direct weg, recht naar mijn vrouw. Ze vroeg nooit: ‘Heb je gewonnen?’ Wel: ‘Heb je je pijn gedaan?’ We zouden dit jaar 59 jaar getrouwd geweest zijn.”
Hedwige is zeer aanwezig in het interieur. “Ze heeft me gevraagd haar te beloven dat ik mezelf niet zou opsluiten. Ik houd woord: ik ben veel weg. Er is hier achter de hoek een restaurant, de Kings, dat is mijn tweede thuis. Ik ga op bezoek bij mijn zussen, word drie keer per week uitgenodigd bij mijn zoon. En er zijn de voetbalwedstrijden, hé. Enkel als het slecht weer is, pas ik voor ‘de Club’. Ik kan een bronchitis missen.”
Lambert wordt in oktober tachtig. “Ik wil negentig worden, met het nummertje negen van op mijn rug destijds. Op voorwaarde dat ik blijf zoals ik nu ben, scherp van geest en zonder kwaaltjes. Ik heb geen schrik van de dood, maar ik wil niet afzien.”
We hebben uiteindelijk meer dan een uur bij Lotte Lambert gezeten. Hij vond het plezant, zegt hij. Om dan te foeteren: “Wat moet ik die andere journalisten nu vertellen die om een interview gaan vragen? Ik kan het toch niet alleen voor jou doen? ‘k Goant vlagn ‘en.”
Edit: doet me eraan denken dat Lotte nog samen op het veld stond met Dirk Sanders, wiens broer Koen later ook nog voor ons speelde (alvorens naar Mechelen te gaan)... Toevallig familie van "onze" Sanders?
IsO schreef: ↑06 feb 2024, 14:09
Edit: doet me eraan denken dat Lotte nog samen op het veld stond met Dirk Sanders, wiens broer Koen later ook nog voor ons speelde (alvorens naar Mechelen te gaan)... Toevallig familie van "onze" Sanders?
Nee, voor zover ik weet heb ik niemand in de (verre) familie die ooit bij Club heeft gevoetbald.
Wie zegt er trouwens dat dat mijn familienaam is
IsO schreef: ↑06 feb 2024, 14:09
Edit: doet me eraan denken dat Lotte nog samen op het veld stond met Dirk Sanders, wiens broer Koen later ook nog voor ons speelde (alvorens naar Mechelen te gaan)... Toevallig familie van "onze" Sanders?
Nee, voor zover ik weet heb ik niemand in de (verre) familie die ooit bij Club heeft gevoetbald.
Wie zegt er trouwens dat dat mijn familienaam is
Arne Engels doet het goed bij Augsburg.
De laatste tijd is hij niet altijd zeker meer van een basisplaats, maar afgelopen weekend leverde hij wel nog eens een mooie assist af.
Westerlo ontslaat coach Rik De Mil na salonremise tegen Genk: “Aanvaarden niet dat er getwijfeld zou worden aan onze normen en waarden”
Westerlo heeft trainer Rik De Mil (42) met onmiddellijke ingang ontslagen als coach na het gelijkspel tegen Genk waarin de spelers in de slotminuten de Limburgers niets meer in de weg legden. “De club kan niet aanvaarden dat haar waarden en normen in twijfel zouden worden getrokken”, klinkt het.
Kersten Steurbaut, Michael Van Damme
Vandaag om 12:27
“KVC Westerlo heeft met onmiddellijke ingang het contract met hoofdtrainer Rik De Mil beëindigd”, klinkt het in een mededeling. “Ondanks dat de club een langdurige samenwerking overwoog, vonden we het noodzakelijk om deze beslissing te nemen. De club betreurt tot deze maatregel te moeten overgaan, maar kan niet aanvaarden dat haar waarden en normen in twijfel zouden worden getrokken. We bedanken Rik voor de geleverde prestatie en het behoud en wensen hem alle succes toe in de toekomst.”
Rik De Mil was onder vuur komen te liggen nadat Westerlo in de zes minuten extra tijd van de slotwedstrijd van de reguliere competitie tegen Genk geen intentie meer toonde om nog te voetballen of aan te vallen. De spelers van Racing Genk speelden achterin de bal rond en Westerlo liet collectief begaan zonder nog druk te zetten.
Door de 1-1-stand plaatste Racing Genk zich voor de Champions’ Play-offs ten koste van AA Gent. Westerlo was sowieso gered doordat Charleroi met 5-0 aan het verliezen was van de Buffalo’s. De Kemphanen hadden enerzijds niets meer te winnen, maar riskeerden anderzijds ook niets mochten ze alsnog hebben verloren.
Onderzoek naar wedstrijdvervalsing
Het bondsparket kondigde aan dat het een onderzoek zal instellen naar wedstrijdvervalsing en/of inbreuken tegen de fair play.
De Mil liet meteen na de wedstrijd uitschijnen dat die afspraak op het veld tussen spelers zou zijn ontstaan. Hij ontkende ook dat hij het op een akkoordje gooide met collega Wouter Vrancken, al zouden de twee volgens ooggetuigen meermaals blikken uitgewisseld hebben.
De Mil was pas sinds eind december aan de slag bij Westerlo, waar hij Jonas De Roeck opvolgde. Voorheen was hij interim-coach, assistent en jeugdtrainer bij Club Brugge.
maartendr81 schreef: ↑19 mar 2024, 14:10
Ik zou zeggen, onmiddellijk toevoegen aan onze trainersstaf!
Op sportieve gronden zeker niks op tegen, en kent onze spelersgroep ook door en door. Anderzijds wel een een risico indien het "salonremise-incident" ook voor hem een juridisch staartje zou krijgen. Geen idee of hem iets wordt of kan worden aangewreven in deze.
Ik vermoed dat, gezien de werking van het juridisch stelsel hier in België, het seizoen wel ten einde zal zijn alvorens daar een uitspraak over is. Wat wel een nadeel is, is dat we momenteel al het vertrouwen hebben uitgesproken in Hayen en Jonckheren. Bovendien hebben we ook al Robin Veldman aangetrokken als coack van NXT. Lijkt me moeilijk om dat allemaal terug te draaien. Of Hayen en Jonckheren zouden beide in steun van De Mil moeten werken.
Welk juridisch staartje zou dat dan wel zijn? Ik heb in Westerlo zondag onsportieve of oneervolle zaken zien gebeuren die ik liever niet zie, maar voor zover ik weet niks illegaals (tenzij er ergens bewijzen komen van gokken op eigen matchen, omkoopgeld of andere zaken maar ik denk dat dit eerder op de moment zelf door de spelers overeengekomen werd).
Wat een onzin, van gans dat verhaal wordt van een mug een olifant gemaakt omdat de beruchte eendagsvlieg Dikke Hein zijn eigen falen (en dit een seizoen lang) weer eens voor de camera heeft staan wegjanken door wild om zich heen te schoppen. Die kwal mag iedereen openlijk schofferen (eigen bestuur, eigen spelers, arbitrage, de bond, zijn collega's, de beenhouwer van achter het hoekske) en niemand doet er ooit wat aan.
Rik krijgt wel ergens een mooie kans (en terecht).
Dergelijke toestanden komen nu eenmaal voor in de sport. Hoeveel wielrenners die met 2 of 3 naar de finish rijden heb ik het in de laatste kilometer al op een akkoordje zien gooien (en openlijk voor de camera op de motor)? In de NBA spelen ploegen van zodra ze weten dat ze de playoffs niet halen extra slecht om de eerste keuze in de draft te kunnen bemachtigen. Moet San Antonio Spurs collectief geschorst worden nu? Bah neen, want zovelen hebben het hen voorgedaan. Het is jammer, maar dit soort zaken is eigen aan de sport.
“Never say never, because limits, like fears, are often just an illusion.” - Michael Jordan -
Duffman schreef: ↑19 mar 2024, 23:30
Welk juridisch staartje zou dat dan wel zijn? Ik heb in Westerlo zondag onsportieve of oneervolle zaken zien gebeuren die ik liever niet zie, maar voor zover ik weet niks illegaals (tenzij er ergens bewijzen komen van gokken op eigen matchen, omkoopgeld of andere zaken maar ik denk dat dit eerder op de moment zelf door de spelers overeengekomen werd).
Wat een onzin, van gans dat verhaal wordt van een mug een olifant gemaakt omdat de beruchte eendagsvlieg Dikke Hein zijn eigen falen (en dit een seizoen lang) weer eens voor de camera heeft staan wegjanken door wild om zich heen te schoppen. Die kwal mag iedereen openlijk schofferen (eigen bestuur, eigen spelers, arbitrage, de bond, zijn collega's, de beenhouwer van achter het hoekske) en niemand doet er ooit wat aan.
Rik krijgt wel ergens een mooie kans (en terecht).
Dergelijke toestanden komen nu eenmaal voor in de sport. Hoeveel wielrenners die met 2 of 3 naar de finish rijden heb ik het in de laatste kilometer al op een akkoordje zien gooien (en openlijk voor de camera op de motor)? In de NBA spelen ploegen van zodra ze weten dat ze de playoffs niet halen extra slecht om de eerste keuze in de draft te kunnen bemachtigen. Moet San Antonio Spurs collectief geschorst worden nu? Bah neen, want zovelen hebben het hen voorgedaan. Het is jammer, maar dit soort zaken is eigen aan de sport.
Volledig akkoord. Alsof Gent de PO's mist in die laatste 6 minuten.
Het wedstrijdbeeld in die laatste 6 minuten ziet er belachelijk uit, maar ik heb hier geen probleem mee. De andere matchen waren al gedaan, zowel Genk als Westerlo waren content.
En iedereen die nu staat te roepen dat dit wedstrijdvervalsing is en indruist tegen de regels van fair play, zou ik wel eens willen zien als zij coach zouden zijn op dat moment van Genk of Westerlo. Ga jij dan, wetende dat je safe bent, gelijk een gek naar voor stormen, druk zetten en achteraan de deur open zetten?
Hoe vaak zegt een kapitein van een verliezende ploeg op het einde van de match niet tegen de scheids dat hij mag affluiten, omdat het goed is geweest. Is dat dan ook poging tot wedstrijdvervalsing? Want voor hetzelfde geld krijg je nog een goal binnen en is uw doelsaldo nog slechter...
Westerlo en Genk hebben er 95% van de tijd voor gespeeld, zoals het hoort. Maar daar hoor je niemand over. Nu lijkt het alsof ze dat schouwspel 90 minuten lang hebben opgebracht.
Thomas Meunier over Courtois, Tedesco, interesse van Club Brugge en de nieuwe Duivels: “Plots begon Bakayoko me te zeggen waar ik moest lopen”
Thomas Meunier (32) is opnieuw Rode Duivel, en da’s ook goed nieuws voor de media: de rechtsback is altijd interviewwaardig. Hij spreekt over Courtois, Club Brugge, de karatetrap van Batshuayi en de goede raad van Tedesco. “Ik had zijn goedkeuring nodig voor mijn stap naar Trabzonspor.”
Pieter-Jan Calcoen
Gisteren om 13:00
Welkom terug, Thomas.
(lacht) “Het is één jaar geleden, maar het voelde weer alsof het de eerste keer was. Toen bekend raakte dat ik opgeroepen was, belde mijn vrouw me om me te feliciteren – dat doet ze normaal gezien niet meer. Ik was echt tevreden.”
“Je moet weten… Voor mij is het altijd een privilege geweest om Rode Duivel te zijn. Ik beschouw het als de heilige graal. Dan is zo een jaar zónder bijzonder lang. Maar ik had hoop. Er is weliswaar een nieuwe coach en een nieuwe cyclus, maar wat me geruststelde, was dat ik in de eerste selectie van Domenico Tedesco zat. Ik wist dus dat er perspectief was. Ik moest gewoon meer spelen. Week na week. En fit blijven – dat was eerder een probleem voor mij.”
Heeft Tedesco een stem gehad in je transfer naar Trabzonspor?
“Hij was erbij betrokken, ja, net als Frank Vercauteren. Wilde ik mijn plekje bij de nationale ploeg recupereren, dan moest ik de juiste keuze maken. Gewoon ergens minuten maken, dat is niet genoeg voor mij – anders was ik wel naar de tweede Bundesliga of zelfs Virton kunnen gaan. Ik ben niet Romelu Lukaku of Kevin De Bruyne. Bij hen is het gepermitteerd om even wat minder te zijn – zo belangrijk zijn ze voor de ploeg. Ik moet me elke dag bewijzen. Op een goed niveau. Dat heeft Tedesco me ook gezegd: hij wilde dat ik zou spelen bij een competitieve club. Dat beperkte de mogelijkheden wel. (grijnst) En er lagen sowieso geen veertig opties op tafel deze winter.”
Hoeveel dan wel?
“Ik had er vier concrete, allemaal in verschillende competities, maar het waren stuk voor stuk topteams – twee ervan zijn nu nog steeds actief in Europa. Er waren ook exotische aanbiedingen, maar dat was niet mijn prioriteit. Ik voel me fysiek zestien, ik heb het idee dat ik nog vijftien jaar kan voetballen. Toen Trabzonspor doorduwde, heb ik gebeld naar Tedesco en Vercauteren. Ik had nood aan hun goedkeuring. Ik wilde het niet nog moeilijker maken voor mezelf.”
Was een vertrek bij Dortmund een must? Op het einde was je er basisspeler.
“Ik zou een boek kunnen schrijven over mijn periode bij Dortmund. Ik heb er dingen meegemaakt die ik nooit meer zal meemaken.”
Vertel gerust.
(lacht) “Ik heb mijn vrouw beloofd het positief te houden. (zwijgt even) Het ging gewoon niet meer. Ik mocht enkel spelen omdat mijn concurrent Ryerson out was. Wat me stoorde, was het dubbele discours. In januari heeft Dortmund een transfer geblokkeerd omdat Ryerson volop aan het revalideren was en het niet zeker was dat hij snel zou terugkomen. Ik was een goede back-up – niet meer. Maar toen Ryerson bijna weer fit was, móést ik plots weg. (zucht) De meeste transfermarkten waren toen bijna dicht…”
Hoe is Trabzonspor bij jou terechtgekomen?
“De club heeft contact opgenomen: ‘We hebben geen geld om drie topspelers te halen, we hebben één polyvalente kracht nodig.’ (lacht) En aangezien ik minstens vier posities aankan… Trabzonspor vond dat ik, met mijn cv, ervaring en professionalisme, perfect in het plaatje paste. Het is voorlopig het gedroomde huwelijk: we staan derde in de competitie en kunnen nog de beker winnen. En ik ben terug bij de Duivels.”
Je schetst een beeld van een geëngageerde en duidelijk communicerende Tedesco…
(pikt in) “Hij managet het allemaal goed. Tedesco is zich ervan bewust dat het cruciaal is dat iedereen zich goed voelt. Alle spelers hebben een telefoontje van hem gekregen. Of hij ging op bezoek voor een koffie. Ook bij zij die niet spelen. Dan doe je het niet uit opportunisme.”
Het maakt de spanningen van Tedesco met Courtois en Witsel des te opvallender.
(twijfelend) “Ik was er niet bij. Ik kan er niet veel over vertellen, om eerlijk te zijn.”
Hoe kijk jij naar die dossiers?
“De positie van de bondscoach is duidelijk. En hij keert niet op zijn standpunt terug – chapeau. Het zou wel jammer zijn dat het zo moet eindigen, zowel voor Thibaut als voor ons.”
Van jou mag Courtois gewoon terugkomen?
“Nogmaals: ik zat op dat moment niet in de kleedkamer. Het is iets tussen Thibaut en de coach, maar voor mij persoonlijk is er geen deur gesloten.”
Heb je hetzelfde standpunt over jongens die gestopt zijn maar nu hengelen naar een EK-ticket?
“Wat de spelers willen, is niet relevant – het is de coach die knopen zal doorhakken. Als hij bijvoorbeeld Toby Alderweireld wil meenemen naar Duitsland, dan kan dat, hé. Maar moet je een stap terugzetten als je eigenlijk al je afscheid aangekondigd hebt?”
Terug naar de huidige ploeg: krijg je hoofdpijn als je tegen Doku staat?
(lacht) “Neen. Ik heb nog nooit met trillende benen op het veld gestaan. Voetbal is een ploegsport – desnoods moeten de anderen maar komen helpen. De enige die me echt kon doen afzien, was Neymar, maar dat niveau halen Doku en Bakayoko niet. Nog niet. Het is allerminst uitgesloten dat ze het op een dag bereiken. Ze hebben zó veel talent. Zó veel zelfvertrouwen ook. Maar geef hen tijd: ze zijn jong, ze komen bij wijze van spreken net piepen.”
Uit zich dat ook in de vestiaire?
“Ik was bedeesd, zij kennen geen stress – ze stralen uit dat ze alles al hebben meegemaakt. Dat is niet slecht. Daarnet op training vormde ik de rechterflank met Bakayoko. Plots begon hij me te zeggen waar ik moest lopen… (lacht) Top.”
Kan dit team beter doen dan de Gouden Generatie?
“De mensen kennen ons niet omdat er tegenwoordig minder grote namen bij ons spelen, maar er is heel veel kwaliteit. Ik zeg niet dat we het EK gaan winnen. Ik durf wel met zekerheid stellen dat we er niet zullen uitgaan in de poules. De toekomst oogt mooi.”
Hebben jullie het hier in Tubeke al gehad over wat er na Trabzonspor-Fenerbahçe gebeurd is?
“Uiteraard – iedereen heeft de beelden gezien (na de wedstrijd liepen fans van Trabzonspor het veld op, waar het tot knokpartijen kwam met de Fenerbahçe-spelers, red.). Het was een slechte sketch.”
Hoe heb jij dat beleefd? Was je angstig?
“Het was een erg lange match – om de vijf minuten lag het spel stil. Ik heb van alles op het terrein zien belanden. Aanstekers, bekers, maar ook een plateau waarmee obers opdienen in het restaurant. Een agressieve sfeer stoort me niet, maar dit ging erover. (zucht) En het had veel erger kunnen zijn. Er zaten 42.000 toeschouwers, slechts vijftig onder hen zijn over de draad gesprongen tijdens de vieringen van de Fenerbahçe-spelers. Was de rest van het stadion gevolgd, dan was de situatie niet te controleren geweest.”
“De haat tussen die twee clubs is enorm. Ik heb me laten vertellen dat Trabzonspor een paar titels is misgelopen door omkoping van Fenerbahçe. Komt pakweg Galatasaray op bezoek, dan gaat het er wél vredig aan toe.”
“Ikzelf heb nooit schrik gehad. Mijn familie is nog in Duitsland, ik ben meteen naar de catacomben gelopen. Maar ik was wel gedegouteerd. In België was het nooit zo ver gekomen. Na tien minuten zou de ref afgefloten hebben. 0-5, fini. Maar hij durfde niet.”
Kun je het hem kwalijk nemen? Diezelfde man kreeg dit seizoen een vuistslag van een woedende voorzitter.
“En ik vond trouwens dat hij het nu goed onder controle had. Volgens mij heeft hij er nooit aan gedacht om de wedstrijd te staken omdat het dan pas écht uit de hand kon lopen. Maar voor mij was het beter geweest te stoppen.”
Wat vond je van de karatetrap van Michy Batshuayi?
(droog) “Hij wilde tonen dat hij kan thaiboksen, veronderstel ik. Het was niet nodig, want die supporter liep niet eens zijn richting uit. Ik las dat hij nu een zware schorsing riskeert. Op de videobeelden zie je Fenerbahçe-spelers slaan op fans die al in bedwang worden gehouden door de veiligheidsmensen. Die hebben gewoon geprofiteerd van de situatie om eens een paar goede klappen uit te delen. Het was geen zelfverdediging.”
“Ik ben benieuwd wat de Turkse voetbalbond zal beslissen. Ik heb gelezen dat Fenerbahçe nog liever uit de competitie stapt dan een straf te accepteren. Het is nog niet gedaan.”
Tot slot: volg je Club Brugge nog? In de zomer hebben zij jou gepolst…
“Ik heb toen contact gehad met Vincent Mannaert, maar Buchanan was er nog. En toen die eenmaal vertrokken was, heeft de club de jongeren kansen gegeven. Het is nooit echt chaud geworden. Het is woelig bij Club Brugge. Ik pleit voor realisme: Club is Bayern München niet, hé. Ze moeten elk jaar opnieuw beginnen en bouwen, dan kan het weleens minder gaan. En niet alles is slecht: ze kunnen nog veel bereiken dit seizoen. Op mijn steun kunnen ze rekenen.”
maartendr81 schreef: ↑22 mar 2024, 11:23
Heb ik altijd een mooie mens gevonden (en verstandig)!
Als echte Ardennais wel heel rechtuit en koppig, waarmee hij zich niet overal populair maakt. Maar wel vaak verfrissend in een wereld van mediatrainingen en voorgekauwde antwoorden.
