ForumClub1891

FILLOU - POWER TO THE PEOPLE!

Wat heb ik gevloekt vorige zondag tijdens, maar vooral na de thuismatch tegen Zulte-Waregem. Nee, niet omdat we twee doelpunten tegen kregen. Ook niet omdat de commentatoren de voorsprong van de bezoekers bij de rust zowaar nog verdiend vonden. Zelfs niet bij het mistasten van onze doelman op een makkelijke voorzet. Maar wel omdat ik niet in het stadion was. Met een snipverkouden zoon en zelf worstelend met een gigantische kater kon ik mezelf zo rond vijf-zes uur niet overtuigen om uit de zetel te komen, in de auto te stappen en een uurtje in de richting van Jan Breydel te bollen.

Gevloekt dus omdat ik er niet bij was. Omdat ik het moment, waarop wij nog eens heel nadrukkelijk toonden waarom wij en wij alleen Club zijn, gemist heb. Omdat ik vanuit die zetel, waar ik eerder niet uitgeraakte, geen deel was van de indrukwekkende, alles verpletterende stormram die de Zuid-, West-, Noord- en Oost-tribune samen kunnen zijn. Een 1-2 achterstand op minder dan een kwartier van het einde. Maar iedereen voelde en wist dat we er nog vol over gingen. Wesley en Limbombe klaarden de klus op het veld. Het werd hen mogelijk gemaakt door onze fantastische twaalfde man.

Dát is immers waar het om gaat in het voetbal. Dát zorgt voor de passie die wij beleven en is de reden waarom we er allemaal zo zot van zijn. Voor ons, die duizenden mannen en vrouwen in de tribune, geen geflirt met exotische oligarchen en geen gedoe met satellietclubs. Nee, wij willen recht vooruit. Zoals het eerste kwartier in de tweede helft tegen Beveren-Waasland en zoals het slot tegen Zulte-Waregem. Recht door de muur. Of dat nu een rode, een groene, een blauwe, of ja zelfs een paarse is.

Amper enkele maanden geleden werden we uitgelachen door de kenners. In Brussel, in Gent, ja zelfs in Limburg zouden ze ons overklassen. Zonder nieuwkomers met een meerwaarde en met een coach zonder ervaring waren we een vogel voor de kat. En kijk nu. enkel Charleroi kan aanklampen. Bij de rest is er paniek. Of daar jammeren ze omdat hun supporters niet achter de ploeg staan op cruciale momenten. Zouden we er toch niet beter beginnen in geloven? Zouden we toch niet beter stilaan beseffen dat wij, samen met die elf op het veld, echt wel alles en iedereen kunnen omverblazen?

Let’s do this. Power to the people!

MEER BLOGS OP BLUEARMY.BE

JIM NEYT - THROWBACK: THE LEICESTER TRIP

Op de nacht van maandag 21 november op dinsdag 22 november 2016 maakten een kleine 2000 blauw-zwarte supporters de oversteek met bus/boot/vliegtuig naar Engeland, waar even later de voorlaatste wedstrijd in de groepsfase van de Champions League werd afgewerkt. De verrassende landskampioen van Engeland tegen de verdiende landskampioen van België: Leicester City-Club Brugge KV. Club ging op zoek naar zijn eerste punt(en) in deze Europese campagne, ondanks het feit dat er in voorgaande wedstrijden net dat tikkeltje geluk ontbrak om van die verdomde nul weg te geraken. De kansen die je krijgt in het kampioenenbal moeten dan ook afgemaakt worden, want anders krijg je het deksel op de neus. Maar de Champions League blijft het Disneyland voor volwassenen, waar je elke keer opnieuw kippenvel krijgt bij het horen van de hymne en trots bent dat jouw ploeg daar staat.

Met volle moed trokken we richting Leicester. We waren klaar om er opnieuw een feestje van te maken. Tijdens de woelige boottocht richting Dover vloeide het bier rijkelijk en werden de clubliederen al wat ingeoefend. We are following Bruges over land and sea. Vervolgens was het nog enkele uren op de bus vertoeven tot Leicester eindelijk in zicht was. Café Bruxelles werd voor de gelegenheid omgetoverd tot Café Brugeois en de ontvangst was dan ook hartelijk. De bobby’s gingen gewillig op de foto en waren naast het reuzenrat de attractie bij uitstek. Het was dan ook een fantastisch moment wanneer een bobby zijn smartphone boven haalde en al springend tussen de blauw-zwarte menigte begon te filmen. Toen we wat later als één kolonne richting het King Power Stadium wandelden en de verlichting zichtbaar werd van het stadion voelde je de spanning stijgen.

Het was dan ook zuur toen na 5 minuten Okazaki de score voor Leicester opende en we al vroeg tegen een achterstand aankeken. Wanneer Riyad Mahrez er na een halfuur via een strafschop 2-0 van maakte bleven we onze geliefde Club steunen. En ja hoor, in de tweede helft kwam Jos los en liep de rechterflank aan flarden om er op knappe wijze 2-1 van te maken. “Izquierdooo izquierdooo Izquierdooo” weergalmde uit het uitvak. Niet alleen Jos kwam los, maar gedurende het vervolg van de tweede helft domineerde onze ploeg en verdienden we op basis daarvan zeker meer. Desondanks het verlies en de 0/18 in de Champions League campagne waren we trots op de geleverde prestatie in de 2de helft. Wat volgde was een indrukwekkende samenzang: “We love you Bruges, we do. We love you Bruges, we do. We love you Bruges, we do. Oooh Bruges we love you!”.

Wat ik vooral heb geleerd uit deze Europese verplaatsing was de trots en passie van iedere Clubsupporter, die nooit zal vergaan. De onvoorwaardelijke steun die uit het blauw-zwarte vak kwam en geregeld het Engelse publiek overstemde. Ja, daarom ben ik Club-supporter!

MEER BLOGS OP BLUEARMY.BE

"Op de nacht van maandag 23 november op dinsdag 22 november 2016"
Tenzij we het hier hebben over 2016 voor Christus, denk ik dat 23 en 22 omgekeerd moet zijn

Cedrinho schreef: "Op de nacht van maandag 23 november op dinsdag 22 november 2016"
Tenzij we het hier hebben over 2016 voor Christus, denk ik dat 23 en 22 omgekeerd moet zijn

My bad

BIRGER VANDENDRIESSCHE – ARM, ARM, ARM BELGIË

Neen, deze blog gaat niet over het mislopen van het EK in 2020 en de belachelijke soap van zakkenvullers in de Brusselse politiek of bouwpromoterenwereld. Neen, deze blog gaat over hoe de politiek, ordediensten, de pers en sinds kort nu ook (kleine) tegenstanders omgaan met populaire teams en hun fanatieke (uit-)aanhang, met voetbalbeleving tout court.

In de dagen voor de wedstrijd Zulte-Waregem v Club was er op stamnummer3.be (SN3 voor de kenners) en andere fora al kritiek gekomen op het weinige aantal beschikbare uit-tickets. In tegenstelling tot de competitiewedstrijd tegen Zulte-Waregem waren er plots minder tickets voor de bekermatch. Het was er koud, maar bij aankomst toch meteen eens het uit-vak geïnspecteerd. Neen, de koude wind had het vak niet letterlijk doen krimpen. Wat lag er dan wel aan de basis? Niemand die het weet. Wilde gok : Zou de gedeelde recette voor bekermatchen er misschien voor iets tussen zitten ... .

Over de wedstrijd zelf is al veel geschreven en gepalaverd, dus we houden het kort. Club komt op voorsprong. Na de rust zet het blauw-zwarte bezoekersvak “IVAN LEKO’S BRUGES ARMY!” in en plots is er heen en weer geschuif in de thuisvakken. Een 200-tal supporters in de tribune achter doel en een 50-tal in de zij-tribune schuiven tegen de glazen wanden van het uit-vak aan om mee te brullen. Niet agressief, wel indrukwekkend. Bon, Zulte-Waregem komt op 2-1, nadien volgt de 2-2 van Dennis en diezelfde Dennis maakt er nog 2-3 van. Iedereen is lovend over de Brugse support (trainer, spelers, pers). Case closed zou je denken.

Enkele dagen later was ik op de terugweg van de Kehrweg in Eupen, ook al een team dat liever een lege thuis-tribune ziet, toen ik op mijn GSM een foto zag passeren op de sociale media van tijdens de wedstrijd Zulte-Waregem v AA Gent. Een spandoek met de volgende slagzinnen: ‘BEZOEKERS IN DE THUISVAKKEN. FANS OP HUN ONGEMAKKEN. POLITIE GRIJPT NIET IN. EIGEN FANS PESTEN ZIJN ZE BETER IN.’

What-the-actual-fuck moet dat voorstellen? Bezoekers in de thuisvakken? Ja, niet onlogisch als je er een pak kaarten aftrekt in vergelijking met de competitiematch. Wat hadden ze gedacht? Dat het Brugse publiek dan maar thuis blijft? Blijkbaar zijn ze de hoeken aan het dicht bouwen van het Regenboogstadion. Wel, eerlijk gezegd, misschien toch maar beter de werken stoppen, want de tribunes, die er nu al staan, vullen is blijkbaar een serieuze opdracht in Waregem. Maar wel met 12.000 naar Brussel voor de Bekerfinale vorig jaar, dan is plots #IedereenEssevee. Fans op hun ongemakken? Hoe zo? Worden ze in Waregem ongemakkelijk van een luide, krachtige, passionele support? Toen het 2-1 werd via Leya-Iseka vlogen de vingertjes op de mond en de handjes achter de oren. Zo ongemakkelijk leken de fans van Zulte-Waregem het op dat moment niet te hebben. Misschien na de match, omdat ze te vroeg victorie hadden gekraaid en zich een beetje schaamden.

Is het een verrassing dat men in Waregem, Kortrijk, Eupen, ... en zelfs bij de topteams rare gedachten begint te krijgen als het aankomt op bezoekende fans? Neen, niet echt. Vanuit verschillende hoeken zijn er bepaalde percepties die in stand worden gehouden.

De Belgische politiek heeft voor de eeuwwisseling de fameuze voetbalwet in het leven geroepen. Een systeem om hooliganisme sneller, kordater te kunnen aanpakken. Het systeem wordt te pas en te onpas misbruikt. Hieronder een voorbeeld uit een wetsvoorstel van vorig jaar voor een aanpassing van de voetbalwet :

Artikel 20. In dit artikel worden bestraffingen van alle categorieën ingesteld. Een bestraffing met categorie 1 wordt gegeven aan personen die in een opwelling, uit supportersdrang, bepaalde handelingen of acties treffen. Hierbij wordt gedacht aan het tonen van een middelvinger, het scanderen van beledigingen (bv. buffalo kwek kwek). Opgemerkt dient te worden dat deze spontane supportersreacties niet het oogmerk mogen hebben om de wedstrijd te verstoren. Het aanzetten tot slagen en verwondingen, haat of woede blijft sanctioneerbaar zoals de huidige voetbalwet dit stipuleert.

Oordeel zelf maar hoe geschift bovenstaand voorstel is. Hoe ver de politiek staat van voetbalbeleving, dat zelfs jennend gezang (buffalo kwek kwek) niet meer zou kunnen.

IBZ Voetbalcel pakt graag uit met cijfers, maar als er gevraagd wordt of de cijfers kunnen gecategoriseerd worden in fysieke agressie, verbale agressie, gebruik van pyrotechnisch materiaal of provocatie (Ja, dat kan een simpele middenvinger zijn, niet fatsoenlijk akkoord, maar is een stadionverbod daar echt voor nodig?) of andere dan kan dat plots niet wegens te moeilijk. Tuurlijk niet, dan zou iedereen zien dat hooliganisme zoals in de jaren ‘80 en ‘90 is uitgedoofd. Wat men ook probeert te beweren. Zelfs na Club-Antwerp van dit jaar. Veldslagen zoals Koude Keuken zijn slechts herinneringen, die een plaats hebben gevonden in een nostalgisch boek, maar geen wekelijkse realiteit meer in 2017.

Dan hebben we tot slot ook nog de politie, uw vriend. Zij veralgemenen graag. Als Club ergens op bezoek komt dan zijn de politionele maatregelen meestal zo groot als of er 1000 hooligans meegereisd zijn. Nog al een geluk dat wij wel kunnen nuanceren of we zouden gaan denken dat elke flik een crimineel is. Een kleine bloemlezing van de laatste 3 jaren: drugs, illegale speelzaal, ongewenste intimiteiten in Oost-Vlaanderen - identiteitsgegevens burgers stelen om te gokken, illegalen afpersen in Antwerpen - geweld tegen daklozen, verzekering oplichten, diefstal met geweld in Brussel - schriftvervalsing in West-Vlaanderen - mazoutfraude in Limburg. Ik ga er nog altijd van uit dat 95% van de agenten hun job wel correct doet en er altijd en overal wel eens een rotte appel tussen zit. Dus beste vrienden van de politie, wil je zo ook eens voetbalsupporters benaderen? We zijn niet allemaal hooligan.

De pers speelt ook een belangrijke rol in dit hele gebeuren. Sensatie verkoopt. Dat is jammer, want er bestaat nochtans goeie onderzoeksjournalistiek. Zie naar de Panama en Paradise papers, waar ook Belgische journalisten aan meeschreven of de reportages van Pano. Nu valt de discussie quasi altijd in het argument “Ja, maar het zijn allemaal hooligans. De veiligheid van de brave huisvader, die met zijn gezin naar het voetbal wil komen kijken, staat op het spel. Dus is alles gerechtvaardigd.”. Neen, helaas, zo simpel is het niet.

Het draait telkens weer om geld. IBZ Voetbalcel brengt veel op aan boetes. Logisch ook, want vele fans wegen de kosten van een advocaat (+ - 800 euro voor een hele beroepsprocedure) af tegenover de geldstraffen (meestal variërend tussen 300 en 1000 euro) en kiezen vaak, zelfs als ze onschuldig zijn, om gewoon te betalen, te zwijgen en de stadionverboden er gratis bij te nemen. De politie moet natuurlijk verantwoording afleggen waarom ze voor bepaalde matchen zoveel kosten moet maken en als dan blijkt dat de uit-fans, zoals Antwerp op Club, zich relatief rustig houden, dan durven er al eens vreemde dingen te gebeuren in (Waarom in godsnaam werd er afgeroepen tijdens de match dat het Antwerp-vak 10 minuten langer moest blijven zitten?) en rond een voetbalstadion. En de pers smult van een goed robbertje vechten in de kranten, want dat verkoopt. Met andere woorden, het centraal staan van de veiligheid van de gewone voetbalfan is een illusie en dan nog wel eentje die geld opbrengt.

Arm, arm, arm België, ... met zijn duizenden hooligans en zonder Nationaal stadion.

MEER BLOGS OP BLUEARMY.BE

Over je eerste alinea. Ik ben voorstander van hoe het in Duitsland kan. Supporters van beide ploegen die broederlijk naast elkaar zitten met hun verschillende sjaals. Toppunt van volwassenheid en verdraagzaamheid.

Nu, België is daar niet klaar voor. Veel agressievere sfeer (tot schuim op de mond), stadion kolkt. Laat eens 50 anderlecht-supps samentroepen in Brugge-vakken. Dat gaat ook niemand leuk vinden hier. Ik vind dan ook dat wij niet de pretentie moeten hebben hoe een Waregem-supporter zich wel of niet moet voelen.

Peet schreef: Over je eerste alinea. Ik ben voorstander van hoe het in Duitsland kan. Supporters van beide ploegen die broederlijk naast elkaar zitten met hun verschillende sjaals. Toppunt van volwassenheid en verdraagzaamheid.

Nu, België is daar niet klaar voor. Veel agressievere sfeer (tot schuim op de mond), stadion kolkt. Laat eens 50 anderlecht-supps samentroepen in Brugge-vakken. Dat gaat ook niemand leuk vinden hier. Ik vind dan ook dat wij niet de pretentie moeten hebben hoe een Waregem-supporter zich wel of niet moet voelen.

Persoonlijk kan ik perfect naast een RSCA-supporter zitten en over voetbal praten. Je hoeft het niet per sé over alles eens te zijn, maar je bent toch geen kinderen hé. Ik denk dat dit bij velen het geval is, maar het zijn altijd rotte appels die de boel verzieken. Logischerwijs zou je verwachten dat men die zou proberen te weren (hooliganisme is gewoon niet meer van deze tijd), maar kijk eens aan; ze publiceren onlangs een boek omdat ze blijkbaar om de een of andere reden nog fier op zichzelf zijn ook en iedereen vindt dat gewoon OK. Zo lang die mentaliteit niet verandert blijft het voetbal ziek.

Peet schreef: Over je eerste alinea. Ik ben voorstander van hoe het in Duitsland kan. Supporters van beide ploegen die broederlijk naast elkaar zitten met hun verschillende sjaals. Toppunt van volwassenheid en verdraagzaamheid.

Nu, België is daar niet klaar voor. Veel agressievere sfeer (tot schuim op de mond), stadion kolkt. Laat eens 50 anderlecht-supps samentroepen in Brugge-vakken. Dat gaat ook niemand leuk vinden hier. Ik vind dan ook dat wij niet de pretentie moeten hebben hoe een Waregem-supporter zich wel of niet moet voelen.

Laat eens Bayern-supporters toe in de Gele muur van Dortmund. We moeten Duitsland niet romantiseren ook.

Toppunt van voetbal en supporter zijn is toch net die passie? Zonder daar geweld bij te moeten trekken (absoluut geen voorstander van), maar die 90 minuten draait het net om passie en het eigen team verdedigen op wettelijke/ludieke manieren. Voetbalcel, politie, media en andere moeten daar gewoon objectief naar kijken. Aantal tickets verminderen voor een bekermatch hoort daar niet bij.

Ik denk dat het hooliganisme nergens in Europa meer prevalent is dan in Duitsland, afgezien van Ex-USSR landen. On aantal hooligans, in aantal zware incidenten en in gemaakte schade staan ze daar eenzaam aan kop.
België is zowaar de uitzondering op dat vlak. Hier gebeurt er niets. Dat kunnen ze in geen enkel van onze buurlanden zeggen. Wie anders denkt kent zijn wereld niet.
Je in de schoenen van die Waregem supporters zetten is niet zo moeilijk. Eender welke Club supporter die al eens een topper heeft meegemaakt weet hoe dat is. Bij zo goed als elke Europese match zit het vol in de thuis vakken.
De enige reden waarom ze daar klagen is omdat ze dat graag doen. Wie zich daar onveilig voelde, voelt zich waarschijnlijk ook op zijn ongemakken op café.

Khas schreef: Ik denk dat het hooliganisme nergens in Europa meer prevalent is dan in Duitsland, afgezien van Ex-USSR landen. On aantal hooligans, in aantal zware incidenten en in gemaakte schade staan ze daar eenzaam aan kop.
België is zowaar de uitzondering op dat vlak. Hier gebeurt er niets. Dat kunnen ze in geen enkel van onze buurlanden zeggen. Wie anders denkt kent zijn wereld niet.
Je in de schoenen van die Waregem supporters zetten is niet zo moeilijk. Eender welke Club supporter die al eens een topper heeft meegemaakt weet hoe dat is. Bij zo goed als elke Europese match zit het vol in de thuis vakken.
De enige reden waarom ze daar klagen is omdat ze dat graag doen. Wie zich daar onveilig voelde, voelt zich waarschijnlijk ook op zijn ongemakken op café.

Daar heb je inderdaad nog echte hooliganclans. Maar daar staat tegenover dat je ook stadions hebt waar ze broederlijk tussen elkaar zitten.

Peet schreef: Daar heb je inderdaad nog echte hooliganclans. Maar daar staat tegenover dat je ook stadions hebt waar ze broederlijk tussen elkaar zitten.

En dat is in België niet zo?

Peet schreef: Over je eerste alinea. Ik ben voorstander van hoe het in Duitsland kan. Supporters van beide ploegen die broederlijk naast elkaar zitten met hun verschillende sjaals. Toppunt van volwassenheid en verdraagzaamheid.

Nu, België is daar niet klaar voor. Veel agressievere sfeer (tot schuim op de mond), stadion kolkt. Laat eens 50 anderlecht-supps samentroepen in Brugge-vakken. Dat gaat ook niemand leuk vinden hier. Ik vind dan ook dat wij niet de pretentie moeten hebben hoe een Waregem-supporter zich wel of niet moet voelen.

Ons stadion zit natuurlijk wel elke wedstrijd zo goed als volledig vol, zeker in de competitie. Als je dan zoals Waregem, Oostende, Kortrijk, etc. je stadion niet eens vol krijgt en dan wat onnozel gaat beginnen doen over het feit dat er Club-fans in de vakken zitten ... tsjah, maar wel als Club op bezoek komt trotse aankondiging week op voorhand dat het uitverkocht is hoor, dat wel. Ik vind dat dat soort clubs gerust een volledig tribune zou moeten/mogen geven aan de topteams, naar het voorbeeld van Charleroi. Dan kunnen ze de rest van het stadion wel goed vol krijgen en is er een mooie achterban van de bezoekers. Dat gaat de sfeer van zowel de thuis- als uit-fans bevorderen.

BIRGER VANDENDRIESSCHE - EN WIE NIET ZINGT ...

Sommigen onder jullie zullen het gevoel wel kennen. Nachtwerk dat betekent in de vroege ochtend onder de lakens kruipen en pas na de middag wakker worden. Ik werk al enkele jaren in een volcontinue-systeem, dus deze week viel mij die eer opnieuw te beurt. En gisteren werd ik wakker met een overload aan sms’en en gemiste oproepen. Of ik het nieuws al gelezen had. “Welk nieuws?” dacht ik bij mezelf. Hein die een hele persconferentie zou wenen over Club, onze fans en de scheidsrechters? Dat was toch later in de namiddag?

Het ging over het nieuws dat het CCOJB een brief had gestuurd naar Club Brugge, de Pro League en de KBVB om te melden dat het aanstoot neemt aan een bepaald supporterslied (“En wie niet springt, die is een jood”). Het gaat vooral om het gebruik van het woord ‘jood’. Volgens het CCOJB, aan het woord secretaris-generaal Henri Benkoski, is de context nog al vijandelijk. Dat is voor discussie vatbaar.

Ten eerste gebruiken (Club-)fans het als een soort geuzenaam voor anderlecht-supporters, net zo goed als Genk-fans smurfen genoemd worden of Gent-aanhangers de bijnaam kwekkers moeten aanhoren en wij zelf de stempel van boeren dragen. Ik denk dat elk weldenkend mens met meer dan 2 hersencellen gerust kan inschatten dat het niet om echte joden, noch smurfen, noch eenden, noch boeren gaat, maar bon. Is te kennen geven dat je geen onderdeel van die andere ‘clan’ wil zijn, door op en neer te springen, een vorm van vijandelijkheid? Ik denk het niet. Als meneer Benkoski graag eens wil weten wat vijandelijke spreekkoren betekenen, dan raad ik hem eens aan de grens over te steken naar Nederland. Alhoewel, ik raad het hem af, want wat daar soms gezongen of geroepen wordt met het woord jood/joden. Dat is pas vulgair en over de schreef. En het huiswerk van meneer Benkoski was niet echt goed gemaakt, want in Engeland durven ze zich wel eens aan anti-semitische/racistische gezangen schuldig maken, vrij recent nog tijdens Leicester-Chelsea in september.

Ik kon me echter niet van de indruk ontdoen dat er iets vreemd was aan deze communicatie. Waarom nu? Deze song wordt namelijk al enkele decennia lang gezongen. Waarom 3 dagen voor de topper Club Brugge - anderlecht? En dus ben ik maar eens beginnen googelen. En jawel hoor, Henri Benkoski is de vader van Elisha Benkoski. Wie is Elisha Benkoski? Volgens zijn twitter-account een gepassioneerd journalist met interesse voor sport en politiek. Op zijn Facebook staat de meest recente tifo van Mauves Army te blinken als profielcover en hij durft al eens te poseren met Theodorczyk en Spajic. Over de afgelasting van Club - Charleroi had Elisha het volgende te zeggen op Twitter: “La magouille est totale“. Vrij vertaald: “Het gesjoemel is compleet”. We kunnen dus gerust zeggen dat ze ten huize Benkoski een bepaalde voorkeur hebben.

En dus vraag ik me af of het wel toeval is dat dit nieuws net voor de topper Club Brugge - anderlecht gelanceerd werd. En of het alleen maar in het belang van de joodse gemeenschap was. Het is veelzeggend dat het Vlaamstalige FJO nog al ‘afwezig’ was in de reacties van gisteren.

Want toeval of niet, de laatste weken waren zowel de pers, eigen spelers/trainer als tegenstanders erg lovend over het Brugse publiek. Begrijp me niet verkeerd. Anti-semitische/racistische gezangen hebben geen plaats in het voetbal, eigenlijk nergens, en als er een probleem is, moet het aangeklaagd worden, maar men heeft van een mug een olifant willen maken om Club en haar supporters in een slecht daglicht te zetten onder het mom van. En dat stoort mij enorm.

Tot slot, ik heb wel sympathie voor joden, vooral als ze de voornaam Lior dragen en minuut-93-winnende-doelpunten scoren.

MEER BLOGS OP BLUEARMY.BE

JIM NEYT - ALLEMOALE THOPE: IVAN LEKO’S BRUGES ARMY!

Woensdagavond, even voor zevenen, sommigen al onderweg naar Olympia, anderen vertrekkensklaar voor het bekertreffen tegen Sporting Charleroi, toen opeens het bericht de ronde deed dat de wedstrijd afgelast werd. In sommige wagens werd er eens stevig gevloekt, vooral voor die uit de regio Limburg/Antwerpen. “Konden ze dat niet wat vroeger aangekondigd hebben?” was een veelgestelde vraag, maar aan moeder natuur kan men natuurlijk weinig doen.

Een verstandige keuze bleek later toen men duidelijk werd hoe de grasmat in Jan Breydel er werkelijk bijlag. Vorige zondag werd een uur voor de competitiewedstrijd tegen Lokeren met man en macht nog sneeuw geruimd om onze jongens toch aan het werk te kunnen zien. Eerlijk, het is schrijnend om te zien hoe sommige speelvelden er ieder jaar rond deze periode bijliggen. Een nieuwe grasmat moet worden aangelegd, die al dan niet eerlijk wordt verdeeld met de groene buren. Het zal voer voor discussie blijven, maar als we qua modernisering blijven aanmodderen en er amper vooruitgang wordt geboekt, moet men er niet van verwonderd zijn dat men ons in het buitenland vierkant uitlacht. Het mooiste voorbeeld is de annulatie van het EK 2020 te Brussel, en zo mislopen we tussen de 130,6 en 160,8 miljoen euro qua opbrengsten voor het hele land.

Nu, dat bekervoetbal ... . Kranten titelden ‘Croky Cup geen publiekstrekker’. Inderdaad, het publiek zal pas massaal komen opdagen wanneer een trip naar de Heizel op het programma staat, maar de weg ernaar, tegen de soms kleinere ploegen, moet ook overwonnen worden. Door de wijziging van het loting-systeem, waardoor in de 1/8e finale de mauven al uitkwamen tegen de Luikenaars, ziet de bekerformule er al wat anders uit. Maar is het normaal dat vanaf de 1/16e finale de eersteklassers pas uitkomen tegen ploegen uit lagere klassen, terwijl in Engeland de eersteklassers al vroeger in actie komen. Hierdoor creëer je een wedstrijd zoals Sutton United-Arsenal, in de 1/8e finale van de FA Cup vorig seizoen, waar vedetten opeens terechtkomen in een ouderwetse kleedkamer. Nostalgie ten top. Iedere speler startte in zo’n kleedkamer zijn carrière, waar er amper ruimte was voor een volledige spelerskern, de verwarming met moeite werkte op koude winterdagen en in het midden een oud tafeltje stond die nog net een volle bak bier kon verdragen. Heerlijk toch, dat nostalgische gevoel! In België mag men tevreden zijn als er in de 1/8 finale nog maar één ploeg overschiet die niet tot die eersteklassers behoort. Dit jaar was er jammer genoeg geen plaats voor zo’n nostalgische avond, jammer.

Door al die winterse toestanden zou ik nog vergeten dat we zondag Hein met open armen zullen ontvangen. ‘De Brugse zwaaifeesten’. Hopelijk ben je er deze keer wel bij, Hein! Een klassieker thuis tegen de mauven is altijd iets bijzonders, met of zonder Deschacht of Theo, dat maakt op zich weinig uit. We moeten naar onszelf kijken zondag en niet naar het veld, maar die Brusselaars kapot spelen. Hoelang is het al geleden dat we een kloof van welgeteld dertien, ik herhaal, dertien punten konden slaan? Ja, binnen enkele maanden worden die punten gedeeld, maar een overwinning zondag zet ons nog een stapje dichter bij het beoogde doel.

MEER BLOGS OP BLUEARMY.BE