nesnaj713 schreef: ↑02 mar 2020, 08:15
Scoort weeral winning goal. Doet dat ook goed op de plaats van Vormer.
4 Punten dankzij rits afgelopen weken. De -volgens mij- enige zwakte van Club, feit dat Vormer & Vanaken onvervangbaar zijn, blijkt onterecht. Rits kan Vormer zijn rol aan en Charles vermoedelijk Vanaken vermits dat zijn positie is. Afin, de Charles die we tot nu zagen speelt niet eens op zijn beste positie. We zien Charles pas op zijn best als Vanaken eens een match rust krijgt.
nesnaj713 schreef: ↑02 mar 2020, 08:15
Scoort weeral winning goal. Doet dat ook goed op de plaats van Vormer.
4 Punten dankzij rits afgelopen weken. De -volgens mij- enige zwakte van Club, feit dat Vormer & Vanaken onvervangbaar zijn, blijkt onterecht. Rits kan Vormer zijn rol aan en Charles vermoedelijk Vanaken vermits dat zijn positie is. Afin, de Charles die we tot nu zagen speelt niet eens op zijn beste positie. We zien Charles pas op zijn best als Vanaken eens een match rust krijgt.
Thoja, de manier waarop we spelen met Vormer en Vanaken in de ploeg dit seizoen zou je eerder kunnen Vormer op de "natuurlijke" positie van Charles terugvinden, toch zeker als je de heat & passmaps er bij neemt. Dat neemt niet weg dat ik volledig akkoord ben met je dat we beide kunnen opvangen dankzij Rits en Charles.
We hebben tal van opties om alles op te vangen. De kern is in geweldige staat, beter dan ooit als je het mij vraagt.
"Those who were dancing were thought to be stupid by those that could not hear the music."
Rits tekent voor 4 jaar, mooi nieuws voor de club. Rits is capabel om zowel met Balanta als Ruud voor de 6 en 8 posities te strijden. Rits zit aan 33 matchen dit seizoen, da's echt sterk met zo'n grote namen op ons middenveld. 'kheb die vent nog geen enkele slechte match zien spelen.
Khas schreef: ↑02 mar 2020, 17:24De kern is in geweldige staat, beter dan ooit als je het mij vraagt.
Kern is inderdaad perfect
- Alle posities dubbel bezet zonder kwaliteitsverlies.
- Kern is vrij jong, geen 15 beloften zoals bij RSCA, geen dozijn dertigers zoals bij Antwerp. Enkel de captain en keeper zijn 30, da's perfect.
- Kern is niet overdreven breed zoals bij RSCA, geen 10 spelers teveel die we niet verkocht krijgen, het niveau niet aankunnen en feitelijk in de weg lopen.
Clement moet het waarmaken maar de bijdrage van Mannaert en zijn team is toch niet te onderschatten. De enige fout dit jaar was Diagne en Diagne is feitelijk goed gescout, goeie voetballer, mankeert gewoon een vijs, club dacht waarschijnlijk dat ze zijn gedrag konden corrigeren. Puur qua voetbal vond ik Diagne die paar matchen dat 'm kon spelen een perfecte targetman.
Als scouting een goeie lijst heeft om vertrekkers op te vangen zitten we voor vele jaren goed.
Hoe Mats Rits een van de sterkhouders van Club Brugge werd
• Uit Sport/Voetbalmagazine van 17/03/2021
• 16/03/21 om 12:16
• Bijgewerkt om 12:17
Peter t'Kint
Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine
Het succes van Club Brugge heeft vele vaders, waarbij sommigen in de schaduw blijven. Daarom even de spot op de nummer zes, Mats Rits: regelmaat in de prestaties, altijd een zes, geregeld flirtend met een zeven. Hij kwam als box-to-boxspeler, maar heeft zich ontwikkeld als verdedigende middenvelder.
Het was Hugo Broos die er ons onlangs op wees. We hadden het over de ontwikkeling van Odilon Kossounou als centrale verdediger bij Club Brugge. De gewezen trainer duidde die, maar wees bij de lof voor de stabiliteit van de Brugse defensie ook op het belang van Mats Rits als nummer 6. Rits deed Broos denken aan Timmy Simons: altijd in dienst van de ploeg, de bewaker van het evenwicht, de eerste spelmaker in de opbouw, de man van de vuile meters. Het is dankzij Rits dat Ruud Vormer, Hans Vanaken, de twee flankaanvallers en zelfs Clinton Mata als aanvallende rechtsachter offensief hun gang kunnen gaan. Met Brandon Mechele en Kossounou, gestuurd door Mignolet, waakt de nummer 6 over de restverdediging en de rechte weg naar doel.
Corona sloeg Rits kort daarop weg uit de ploeg. Niet dat hij zelf zo zwaar werd getroffen - hij was zelfs verrast dat hij positief testte; de verschijnselen waren minimaal - maar het duurde toch even voor de bloedwaarden voldoende gedaald waren om opnieuw te trainen en te spelen. Vanuit zijn quarantaine zag hij hoe Club prompt op twee fronten werd uitgeschakeld: Europees door Dinamo Kiev, in de beker door Standard. Een zure, vooral omdat Kiev in Oekraïne kon scoren vanop een plaats die hij de voorbije maanden zo goed wist te bewaken: vlak voor de verdediging.
Laatbloeier
We lazen onlangs een verhaal met Jarne Lion, belofte van KV Mechelen. Hij speelde nog een tijdje bij de jeugd van Club Brugge en wacht nu op zijn doorbraak Achter de Kazerne. Al geeft hij zichzelf ook nog wat tijd. 'Mogelijk word ik meer een laatbloeier, genre Mats Rits', klonk het.
Dat deed ons glimlachen. In oktober 2018, een paar maanden na Rits' transfer naar Club Brugge, hadden we het in een interview met hem over over zijn debuut op zijn zestiende, waarin hij twee keer scoorde, en de rollercoaster waarin hij daarna belandde. Pas rond zijn 22e ging Rits immers stabiel presteren. 'Ben je dan een laatbloeier?', vroeg hij zich tijdens dat gesprek af. 'Bij een debuut op je zestiende komt er zoveel op je af. Ik ben naar boven gegaan, dan weer naar beneden... Wie op zijn negentiende van Ajax naar KV Mechelen gaat, kan wel niet zeggen: 'En nu gaan we weer naar boven!' Je moet eerst je eigen niveau bevestigen, tonen dat je belangrijk kunt zijn voor de ploeg waar je zit, voor je kunt denken: als er iets komt, gaan we dat bekijken.'
Dat deed hij inderdaad bij Malinwa: zijn plaats daar innemen en bevestigen. Rits: 'Ben je dan een laatbloeier als dat begint te lukken op je 21, 22e? Jongens die op hun zestiende tot achttiende fysiek al helemaal klaar zijn, zijn uitzonderingen. Vaak zijn dat de Afrikaanse types. En dat ben ik duidelijk niet ( lacht).' Vanaf zijn 22e voelde hij dat hij een seizoen lang een goed, degelijk niveau aan kon. 'Soms had ik nog mindere matchen, maar daarin deed ik nog altijd mijn taak en was dát nog wel oké. Vroeger zou dat niet oké zijn geweest, zou ik de boel hebben willen forceren. Ze zeggen dan: 'Je bent jong en onbezonnen', en ergens ís dat ook zo. Later wordt het wat gemakkelijker om met mindere momenten om te gaan, omdat je ze kent. Je wordt daar rustiger in. Hoe diep je nog valt, hangt dan wel samen met je persoonlijkheid, denk ik. Ik ben over het algemeen een positieve jongen. Een negatieve jongen valt misschien dieper in de put.'
Hij verwees toen ook naar zijn collega's in de Brugse kleedkamer. 'Nagenoeg iedereen hier heeft bij wijze van spreken al eens in de vuilbak gezeten. Waar het om gaat is: hoe kom je daar terug uit? Als je jong bent, denk je: overkomt dat nu alleen mij? En dan ben je kwaad op anderen, en soms ook op jezelf. Wie ouder is, kan dat allemaal beter plaatsen.'
Concurrentie
Het mooie aan zijn evolutie is dat Mats Rits rust vond op een plek die eigenlijk de zijne niet was: die van defensieve middenvelder. In de jeugd was hij een aanvallende middenvelder, een nummer 10 of een 8. Dat merk je nu nog steeds. Toen Ruud Vormer in december thuis zat met corona, miste de Nederlander onder meer het duel op Antwerp en in Mechelen. Op de Bosuil scoorde Rits, die voor de gelegenheid weer op 8 speelde. En tegen KV Mechelen was hij op de plaats van de Nederlander goed voor een assist. De neus voor goals, zoals hij die toonde bij zijn debuut als zestienjarige, is er jaren later nog steeds.
Opvallend: ook als 6 mag hij af en toe infiltreren van zijn coach. Vooral in wedstrijden waarin Club dominant is of waarin de tegenstander mandekking toepast op Vormer en Vanaken, en Rits voor verwarring kan zorgen. Zo pikt hij in elk seizoen wel een paar doelpuntjes mee.
Vanaken of Vormer uit de ploeg spelen: van bij de start besefte Rits dat zoiets onbegonnen werk was. Dus legde hij zich de voorbije drie jaar toe op het sterker worden vlak voor de verdediging. Hij kwam er terecht toen Marvelous Nakamba zich in de zomer van 2018 tijdens de voorbereiding blesseerde. Ruud Vormer achteruit trekken was een optie, maar Ivan Leko deed dat niet. Hij gaf Vormer vertrouwen op zijn beste plaats - als-box-to-boxspeler - en turnde Rits om.
In Mechelen had Rits zowat overal gespeeld, maar nooit alleen op 6. Toen ze daar 4-4-2 speelden, stonden ze met twee in het midden. En in een 3-5-2 of 3-4-3 was hij één van de twee voorsten in de centrale driehoek. Rits was niet bang van zijn nieuwe rol bij Club. Hij had inmiddels voldoende ervaring en kreeg zijn hele jeugdopleiding in België. Dan ben je tactisch goed genoeg geschoold, vermoedde hij, misschien beter zelfs dan wanneer je van elders komt.
Het was wel leren en bijleren, ook van Timmy Simons, die in die periode begon aan zijn stage als coach. Eerst nog tijdens wedstrijden in de tribune, daarna naast Leko op de bank. Samen met Rits analyseerde hij situaties of namen ze dingen kort door wanneer de tegenstander zijn ploegopstelling bekendmaakte.
De troeven van Nakamba waren: elektriciteit in de duels, het opjagen van de man in balbezit. Zijn probleem: soms iets te veel doordekken en minder oog hebben voor wat in zijn rug gebeurde. Of zich laten meelokken naar de flanken. Rits kende die gevaren en sprak ze met Simons door, voor en na de match.
Een 6 is soms een balafpakker, iemand die er de tegenaanval moet uithalen, maar in bepaalde wedstrijden komt die in de opbouw ook veel zelf aan de bal. Dan helpt het ook dat je, zoals Rits, werd opgeleid als spelverdeler. Hij moest wel leren een rem te zetten op zijn offensieve impulsen, zei hij in datzelfde interview: 'Een van mijn kwaliteiten was infiltratie, maar dat kan niet of amper op deze positie.' Soms zag hij ruimtes, vertelde hij, maar dacht hij: stop, je positie is vóór de verdediging, het slot op de deur moet er blijven. 'Dat heb ik mezelf vrij snel ingepeperd. En het is me ook duidelijk gezegd: 'Geen acties maken, maar in twee, drie tijden de bal verleggen, tien, twintig meter.' Ik vind het moeilijk me niet te laten weglokken. Het is constant kijken naar wat in je rug gebeurt en daarop anticiperen. Gemakkelijker is doordekken en de man voor je aanvallen, zeker als die met zijn rug naar je toe staat.'
Evolutie
Ruim twee jaar later heeft hij een en ander perfect onder de knie. Op het einde van zijn eerste seizoen, wat een aanpassingsjaar zou worden, bleek hij gewoon titularis te zijn geweest: 25 van de 30 wedstrijden in de basis in de competitie, tien op tien in de play-offs. Wel geen kampioen, de titel was voor KRC Genk.
In dat tussenseizoen verdween Nakamba richting Aston Villa. Club speurde de markt af naar een vervanger en duikelde de Colombiaan Eder Balanta op, nadat een poging om Victor Wanyama naar Brugge te halen, mislukte. 'Een rustige, intelligente jongen ernaast, een beest op het veld', klonk in Zwitserland bij de overgang van Balanta naar West-Vlaanderen. Philippe Clement, de opvolger van Leko, had duidelijk een andere 6 voor ogen dan Rits was.
Maar opnieuw schudde de man uit Katelijne die tegenstander van zich af. Met iets meer moeite, dat dient gezegd. Clement roteerde aanvankelijk meer, maar dit seizoen startte Balanta dan nog wel maar na de nul op zes kreeg Rits op speeldag 3 zijn kans en hij bleef in de ploeg. Tot corona toesloeg.
Intelligentie
De troeven van Balanta zijn dat hij meer power in het duel brengt en iets sterker is in de lucht, ook al is het lengteverschil tussen de twee te verwaarlozen. Rits heeft dan weer meer spelintelligentie, is wendbaarder, beweegt iets gemakkelijker over het veld en heeft wat meer mogelijkheden hoger op het veld. Balanta kan ook infiltreren, en maakte in twee seizoenen bij Club ook al drie goals, maar Rits heeft wat meer een natuurlijke aanvallende flair. Nog een troef: het verleggen van het spel. De lange crosspass die hij heeft, komt er niet meer uit; net als Leko vraagt ook Clement van Rits om het simpel en kort te houden. Maar daar waar een andere 6 het nog wel eens moeilijk heeft om het spel van kant te verleggen om zo het veld te openen, kan Rits dat wel.
Dat hij minder sterk is op kopballen hoeft echter geen probleem te zijn. Zoiets kan worden opgelost door een van de centrale verdedigers het luchtduel te laten aangaan. Rits kan dan de lopende speler opvangen, daarin is hij sterk. Zoals Siebe Schrijvers het nog zei in een dubbelinterview met Rits aan het einde van hun eerste jaar bij Brugge: 'Jij recupereert zoveel ballen omdat je het spelletje ziet! En ik denk dat de balcontacten bij ons beiden heel hoog liggen. Er zijn wedstrijden waarin we beiden in de opbouw wat minder moeten meedoen, maar geen van ons twee heeft schrik van de bal.'
Toekomst
Slim, communicatief en sociaal (je ziet in babbels en op persconferenties vaak een blije voetballer, die zijn ploegmaats durft plagen): de voor anderhalf miljoen euro binnengehaalde Rits, Belg bovendien, is op zijn 27e een vaste waarde bij Club.
So what's next? De stats zijn top. Kort door de bocht, op basis van die cijfers, voegt Rits offensief iets meer toe aan het spel van Club (vooral in de box zelf, niet zozeer qua passing), terwijl Balanta verdedigend meer (en beter) werk levert.
Nu Axel Witsel out is, is de afweging die ook Roberto Martínez de afgelopen weken moest maken: is dat voldoende voor een stap hogerop? Eventueel op proef bij de Rode Duivels?
Is Rits, zes jaar ouder dan pakweg Albert Sambi Lokonga, beter op die positie?
De cijfers geven aan van niet: op zijn 21e is Sambi Lokonga iets langer, komt hij dan wel minder voor doel dan Rits, maar opnieuw is die laatste verdedigend iets minder actief, iets minder efficiënt en geeft hij minder (juiste) passes. Kon je Sambi Lokonga in het begin van het seizoen nog wijzen op tekortkomingen - het laten van veel ruimte in zijn rug - dan werd dat de voorbije maanden bijgesteld.
De vraag daarbij is: maakte hij zelf die progressie in zijn spel, of werd hij daarbij geholpen door een andere bezetting. Anders dan Rits, die vaak Vormer én Vanaken samen diep ziet gaan en dan alleen het hele veld voor de verdediging moet bestrijden, heeft Sambi Lokonga Josh Cullen naast zich om mee te corrigeren. Toen de Ier eind november een basisplaats in de ploeg veroverde, werd hij de man van het vuile werk in de buurt van Sambi Lokonga. Stabiliteit in de resultaten bracht ook hij nog niet, maar hij liet wel toe dat Sambi Lokonga zich verder kon ontplooien.
Net als Balanta ligt Rits tot 2024 onder contract bij Club Brugge. Het kan dus alle kanten uit. Blijvend deel uitmaken van een stabiele centrale as - Mignolet, Mechele, Rits, Vormer, Vanaken, Dost - waarrond jonge talenten kunnen groeien en het verdere uitbouwkapitaal van de ploeg vormen na doorverkoop, of zelf nog een transfer maken. Richting Europese subtop, genre Atalanta, Villarreal, de twee Romeinse ploegen of een Duitse subtopper zoals Borussia Mönchengladbach. De gemiddelde spelerswaarden bij die ploegen liggen op zijn niveau.
Alle respect voor Ruud, maar tegen Union komt hij wat longen te kort om heel de match te blijven lopen.
Charles eventueel een rij achteruit trekken? Odoi - Vanaken - De Ketelaere op het middenveld en Adamyan in de spits. Qua fysiek moeten ze het aankunnen, vraag is of ze heel de match gaan blijven pressen.
Odoi eventueel? Balanta - Vanaken - Odoi leunt naar mijn gevoel het meeste aan bij onze standaard bezetting.
Of iets compleet verrassends zoals Nsoki naar het middenveld halen & Hendry terug in de verdediging positioneren?
t4nd schreef: ↑02 mei 2022, 10:28
Ik vraag me af wie in zijn plaats gaat spelen...
Alle respect voor Ruud, maar tegen Union komt hij wat longen te kort om heel de match te blijven lopen.
Charles eventueel een rij achteruit trekken? Odoi - Vanaken - De Ketelaere op het middenveld en Adamyan in de spits. Qua fysiek moeten ze het aankunnen, vraag is of ze heel de match gaan blijven pressen.
Odoi eventueel? Balanta - Vanaken - Odoi leunt naar mijn gevoel het meeste aan bij onze standaard bezetting.
Of iets compleet verrassends zoals Nsoki naar het middenveld halen & Hendry terug in de verdediging positioneren?
Ter verdediging van Ruud: hij heeft nu ook niet bepaald veel wedstrijdritme kunnen opbouwen de voorbije paar maanden. Ik denk dat hij enkel tegen Beerschot 90 minuten heeft gespeeld. Geen idee hoeveel hij in die match heeft gelopen, maar met 95 touches (WhoScored data) lijkt me toch dat hij (heel) vaak aanspeelbaar was.
En inderdaad, Union is Beerschot niet, maar ik zou toch met Ruud starten. Alleen al met zijn stilstaande fases en ervaring kan hij nuttig zijn. Vier matchen op het scherp van de snee en een kans om zijn carrière hier op een mooie manier af te sluiten en ons door de grote poort te verlaten, denk dat hij die met beide handen gaat grijpen en desnoods door een muur zal willen gaan.
t4nd schreef: ↑02 mei 2022, 10:28
Ik vraag me af wie in zijn plaats gaat spelen...
Alle respect voor Ruud, maar tegen Union komt hij wat longen te kort om heel de match te blijven lopen.
Charles eventueel een rij achteruit trekken? Odoi - Vanaken - De Ketelaere op het middenveld en Adamyan in de spits. Qua fysiek moeten ze het aankunnen, vraag is of ze heel de match gaan blijven pressen.
Odoi eventueel? Balanta - Vanaken - Odoi leunt naar mijn gevoel het meeste aan bij onze standaard bezetting.
Of iets compleet verrassends zoals Nsoki naar het middenveld halen & Hendry terug in de verdediging positioneren?
Ter verdediging van Ruud: hij heeft nu ook niet bepaald veel wedstrijdritme kunnen opbouwen de voorbije paar maanden. Ik denk dat hij enkel tegen Beerschot 90 minuten heeft gespeeld. Geen idee hoeveel hij in die match heeft gelopen, maar met 95 touches (WhoScored data) lijkt me toch dat hij (heel) vaak aanspeelbaar was.
En inderdaad, Union is Beerschot niet, maar ik zou toch met Ruud starten. Alleen al met zijn stilstaande fases en ervaring kan hij nuttig zijn. Vier matchen op het scherp van de snee en een kans om zijn carrière hier op een mooie manier af te sluiten en ons door de grote poort te verlaten, denk dat hij die met beide handen gaat grijpen en desnoods door een muur zal willen gaan.
@t4nd: Nsoki is geschorst voor de volgende match.
Vormer heeft mij allerminst kunnen overtuigen gisteren, maar ik geef u wel gelijk dat zijn ervaring misschien kan bepalend zijn om voor hem te kiezen.
Het kan ook een mogelijkheid zijn om met Balanta en Odoi te spelen, en Vanaken zuiver op de "10".
Juist, schorsing van Nsoki even over het hoofd gezien.
Wat mij betreft mag Ruud starten, gebrek aan matchritme is een goeie verklaring - ik hoop dat hij terug vlamt zoals vroeger en ons kampioen maakt.
Rits zijn meerwaarde wordt heel vaak onderschat. Dat zullen we nu wel voelen. Persoonlijk geen fan om Vormer zijn plaats te laten innemen. Zijn reactie gisteren op het tegenkrijgen van een onterechte fout was het gewoon weglachen. Het was een onverschillige reactie, terwijl een gemotiveerde Vormer normaal uit zijn dak gaat in zo'n topmatch. Dus ik zou eerder Vanaken rijtje laten zakken, De Ketelaere op plaats Vanaken, en Adamyan laten starten...
The_One schreef: ↑02 mei 2022, 13:25
Rits zijn meerwaarde wordt heel vaak onderschat. Dat zullen we nu wel voelen. Persoonlijk geen fan om Vormer zijn plaats te laten innemen. Zijn reactie gisteren op het tegenkrijgen van een onterechte fout was het gewoon weglachen. Het was een onverschillige reactie, terwijl een gemotiveerde Vormer normaal uit zijn dak gaat in zo'n topmatch. Dus ik zou eerder Vanaken rijtje laten zakken, De Ketelaere op plaats Vanaken, en Adamyan laten starten...
Ik onderschrijf je analyse ivm Vormer, echter zou ik opteren om Balanta naast Odoi te posteren om het middenveld van Union letterlijk te breken.
Arnio schreef: ↑02 mei 2022, 14:49
Ik onderschrijf je analyse ivm Vormer, echter zou ik opteren om Balanta naast Odoi te posteren om het middenveld van Union letterlijk te breken.
Ik volg je redenering, maar Schreuder wil zelf voetballen dus ik denk dat hij er niet voor gaat kiezen om de tegenstander te breken. Als hij Balanta & Odoi samen in de ploeg zou zetten, dan zal Odoi meer vooruitgeschoven worden denk ik.
Tegelijk, als Schreuder nu niet voor Vormer kiest is het wel duidelijk dat zijn verhaal hier compleet ten einde is.
Mats Rits (Club Brugge) na lange revalidatie: ‘Natuurlijk denk ik dat ik mijn plaatsje kan heroveren’
Redactie Sport-/voetbalmagazine
Op 1 mei scheurde de 29-jarige middenvelder de kruisband van zijn rechterknie, maar na een lange revalidatie van acht maanden is de ‘kuisvrouw’ van blauw-zwart – Paul Van Himst bedoelde het als compliment – weer wedstrijdfit. De Krant van West-Vlaanderen zocht Mats Rits op voor een gesprek.
Na acht maanden lijkt de terugkeer van Mats Rits dichter en dichter te komen. De 29-jarige Belg scheurde op 1 mei de kruisband van rechterknie in Play-Off 1 tegen anderlecht. Een lange revalidatie volgde, al verliep die best vlot. ‘Ik heb het mentaal nooit echt lastig gehad. Het ging beter dan tien jaar geleden, toen ik bij Ajax ook zes maanden out was met rugproblemen’, vertelt Rits aan de Krant van West-Vlaanderen. Dan was ik jonger en ongeduldiger, alleen in het buitenland… Intussen heb ik in mijn carrière al heel veel moois mogen meemaken, word ik volgende zomer dertig jaar, ik kan het beter een plaats geven. Ook in het besef dat blessures bij het voetbal horen en ik al tien jaar gevrijwaard was. Én het besef dat er buiten het voetbal nog andere dingen zijn in het leven. Ik werd nooit moedeloos.’
‘De goesting is héél groot natuurlijk. Vooral sinds ik weer buiten mocht trainen’, gaat Rits verder. ‘Dan zie je de anderen trainen en dan gaat het écht kriebelen. Onyedika, Nielsen en Vanaken zijn drie fantastische spelers. En toch ben ik ervan overtuigd dat ik mijn plaatsje terugpak. Natuurlijk. Ik ben voetballer geworden om op het veld te staan en heb voldoende zelfvertrouwen. En ik heb het hier zelf in de hand, hé.
‘Ik werd begin dit jaar nog genoemd als mogelijke Rode Duivel, maar een selectie voor de nationale ploeg ligt niét in eigen handen, begrijp je? Neen, ik heb daar tijdens het afgelopen WK niet meer aan gedacht. Nu er een nieuwe bondscoach komt, ga ik er nog niet van wakker liggen. Natuurlijk zou ik dat ook graag nog eens meemaken, maar ik zal na mijn carrière de nationale ploeg niet beschouwen als een gemis.’
Onder nieuwe coach Scott Parker moet Club Brugge opnieuw meedoen voor de titel, maar de kloof met KRC Genk is wel best groot ondertussen. ‘Simpel: het is nu aan ons om die kloof te dichten. En ze zondag tegen Genk in elk geval niet laten vergroten. Een cruciale match is een groot woord. Het is niet gedaan als we die verliezen en het is ook niet waar dat we Genk hebben gebroken als we winnen. Het gaat nog steeds ‘maar’ om drie punten. Als we daar winnen en we verliezen de volgende match, dan staan we weer even ver. Maar het wordt natuurlijk wel een heel belangrijke match. Maar met nog 51 punten te verdienen en met de halvering van de punten in de play-offs kan nog heel veel gebeuren. Daarom teken ik ook niet voor een achterstand van 6 punten, na halvering, bij de start van de play-offs. We gaan spelen om ze te verkleinen! Al wordt dat niet evident, Genk is héél goed.’
