“Mats Rits is de speler die Club nu mist”: overbodig bij Club, nu incontournable voor Brian Riemer bij anderlecht
Het leek alsof hij een stap achteruit zette. Mats Rits (30) ruilde afgelopen zomer Club Brugge voor anderlecht, want ja… die waren toch maar elfde geëindigd. Zo’n negen maanden later speelt de middenvelder – weliswaar in een andere rol – met paars-wit wel voor de titel. Had blauw-zwart Rits dan niet beter gehouden?
Jürgen Geril
Gisteren om 18:00
Wij maken zowat elke match een spelersbeoordeling van anderlecht. Het vakje dat daarbij het langst leeg blijft, is vrijwel altijd dat van Mats Rits. Hij doet niets spectaculairs, maar ook zelden iets doms. Wat pen je dan in hemelsnaam neer? Meestal komen we uit bij: Hield de ploeg goed in evenwicht, liep erg veel gaten toe en trapte ballen weg als dat nodig bleek. De week nadien: copy paste. Het typeert het seizoen van Mats Rits.
“Ik ben de pure controleur”, zei Rits daar zelf over in de anderlecht-podcast Mauve. “Ik ben samen met Jan Vertonghen en Zeno Debast het slot op de deur. Mijn taak is om altijd de controle te behouden, zodat andere jongens hun krachten beter kunnen uitspelen. We hebben best een offensief team met oprukkende flankverdedigers. Laat die jongens maar hun spel spelen. Ploegmaats als Mario Stroeykens en Théo Leoni hebben nu een steviger houvast dan vorig seizoen.”
Eerste op het blad
Het nummer 23 van Rits: Brian Riemer zet dat altijd als eerste op het wedstrijdblad. Mister Sober stond sinds zijn komst naar RSCA in 26 van de 27 competitiematchen in de basis. De Brusselaars betaalden zo’n 2 miljoen aan blauw-zwart, maar dat bleek voorlopig een nuttige belegging. “anderlecht heeft een geweldige zaak gedaan met Rits”, zegt ook Rudi Cossey, die als T2 bij Brugge nog met de speler werkte. “Ik ben niet verbaasd dat Mats alles speelt, ondanks de grote concurrentie op het middenveld. Hij is erg belangrijk voor een trainer en doet zijn werk in functie van de anderen. Het is niet altijd elegant, maar wel erg efficiënt. Het is geen speler die de pers en het grote publiek bekoort, maar elke trainer wil zo’n jongen in zijn team. Meer nog, hij is de speler die Club Brugge dit seizoen mist.”
Brugge en anderlecht
Kaboem. Heeft Club zich dan fel misrekend door Rits te laten gaan? De Bruggelingen lieten de 30-jarige vertrekken omdat ze veel hadden geïnvesteerd in andere middenvelders en hij minder zou spelen. Dit seizoen acteerden Raphaël Onyedika en Hugo Vetlesen in Jan Breydel als controlerende middenvelders. Dat verliep op zijn zachtst gezegd met vallen en opstaan. De ontslagen Ronny Deila was bijvoorbeeld allesbehalve een fan van Onyedika, maar die moet op termijn wellicht (veel) geld opleveren. “Het is bij Brugge zo dat ze nu veel middenvelders hebben die zichzelf graag willen profileren”, vervolgt Cossey. “Maar ze missen een man die in de schaduw wil werken en zich wil wegcijferen voor de anderen. Rits had daar het cement tussen de bakstenen kunnen zijn.”
Rits had na drie titels natuurlijk kampioenenervaring en was enigszins de lijm in de groep. Al moeten we ook stellen dat hij bij de Bruggelingen toch meer als een box-to-box-middenvelder werd uitgespeeld dan als pure stofzuiger voor de defensie. Het is ergens een man met twee gezichten. Edward Still zat in de technische staf van Ivan Leko toen Rits in 2018 tekende in Brugge. “Mats stond toen bovenaan een shortlist van drie jongens”, klinkt het. “Hij heeft een combinatie van kwaliteiten die moeilijk te vinden zijn: indrukwekkende fysiek, groot spelvolume en best snel... Op termijn zagen we in hem een opvolger van Ruud Vormer, die infiltreerde en scoorde.”
Nog geen RSCA-goal
Dat zag je ook aan Rits’ statistieken bij Club Brugge: in 197 matchen 23 goals en 18 assists. In het seizoen 2021-2022 nam hij zelfs 7 doelpunten en 5 beslissende passes voor zijn rekening. Bij anderlecht staat de teller qua treffers opvallend genoeg nog altijd op nul. “Ik wil dat eerste doelpunt voor anderlecht heel graag scoren”, gaf Rits nog mee. “Maar in mijn positie is dat minder belangrijk. Ik moet ballen oppikken om aanvalsgolven op te zetten.”
Still geeft trouwens aan dat Rits in Brugge soms ook al het sterke slot op de deur was. “Hij was bij momenten zeer precies voor doel, maar toen onze controleur Marvelous Nakamba eens geblesseerd uitviel, zochten we alternatieven voor die zes-positie. Eerst probeerden we Vormer voor de verdediging, maar dat was een ramp. Rits vervulde die rol meteen uitstekend. Hij transformeerde zijn offensieve naar defensieve kwaliteiten en liet Vanaken en Vormer beter draaien. Mats stond altijd goed om de bal op te vangen of weg te werken. Op een bepaald moment deed hij me zelfs denken aan Timmy Simons.”
Zou Club Brugge dan hoger in het klassement staan als het Rits had gehouden? Dat zullen we nooit weten, maar in de clash Club-anderlecht van zondag kan de middenvelder wel zijn gram halen. Coach Brian Riemer gebruikt hem alvast verstandig. Al zijn de anderlecht-fans zeker niet wild van Rits. Dat komt niet zozeer door zijn blauw-zwarte verleden, maar eerder omdat de paars-witte aanhang simpelweg sierlijker middenvelders met meer voetballend vermogen verkiest. “Ach, ik hoef de fan favorite niet te zijn”, besloot Rits in de podcast. “Laat dat maar aan anderen over. Ik voel me sowieso welkom op anderlecht.”
Wij vragen ons al af wat we zondag over Rits zullen neerschrijven in de spelersbeoordeling.
Ik denk dat die analyse zeker verdienste heeft. Ik heb het vertrek van Rits altijd vrij onbegrijpelijk en spijtig gevonden. Ik dacht op het moment van zijn vertrek eerlijkheidshalve wel niet dat anderlecht dit seizoen al zou meedoen voor de titel, maar dat was - verzachtende omstandigheid - op een moment waarop ze Schmeichel, Delaney en Hazard nog niet hadden gehaald.
“Mats Rits is de speler die Club nu mist”: overbodig bij Club, nu incontournable voor Brian Riemer bij anderlecht
Het leek alsof hij een stap achteruit zette. Mats Rits (30) ruilde afgelopen zomer Club Brugge voor anderlecht, want ja… die waren toch maar elfde geëindigd. Zo’n negen maanden later speelt de middenvelder – weliswaar in een andere rol – met paars-wit wel voor de titel. Had blauw-zwart Rits dan niet beter gehouden?
Jürgen Geril
Gisteren om 18:00
Wij maken zowat elke match een spelersbeoordeling van anderlecht. Het vakje dat daarbij het langst leeg blijft, is vrijwel altijd dat van Mats Rits. Hij doet niets spectaculairs, maar ook zelden iets doms. Wat pen je dan in hemelsnaam neer? Meestal komen we uit bij: Hield de ploeg goed in evenwicht, liep erg veel gaten toe en trapte ballen weg als dat nodig bleek. De week nadien: copy paste. Het typeert het seizoen van Mats Rits.
“Ik ben de pure controleur”, zei Rits daar zelf over in de anderlecht-podcast Mauve. “Ik ben samen met Jan Vertonghen en Zeno Debast het slot op de deur. Mijn taak is om altijd de controle te behouden, zodat andere jongens hun krachten beter kunnen uitspelen. We hebben best een offensief team met oprukkende flankverdedigers. Laat die jongens maar hun spel spelen. Ploegmaats als Mario Stroeykens en Théo Leoni hebben nu een steviger houvast dan vorig seizoen.”
Eerste op het blad
Het nummer 23 van Rits: Brian Riemer zet dat altijd als eerste op het wedstrijdblad. Mister Sober stond sinds zijn komst naar RSCA in 26 van de 27 competitiematchen in de basis. De Brusselaars betaalden zo’n 2 miljoen aan blauw-zwart, maar dat bleek voorlopig een nuttige belegging. “anderlecht heeft een geweldige zaak gedaan met Rits”, zegt ook Rudi Cossey, die als T2 bij Brugge nog met de speler werkte. “Ik ben niet verbaasd dat Mats alles speelt, ondanks de grote concurrentie op het middenveld. Hij is erg belangrijk voor een trainer en doet zijn werk in functie van de anderen. Het is niet altijd elegant, maar wel erg efficiënt. Het is geen speler die de pers en het grote publiek bekoort, maar elke trainer wil zo’n jongen in zijn team. Meer nog, hij is de speler die Club Brugge dit seizoen mist.”
Brugge en anderlecht
Kaboem. Heeft Club zich dan fel misrekend door Rits te laten gaan? De Bruggelingen lieten de 30-jarige vertrekken omdat ze veel hadden geïnvesteerd in andere middenvelders en hij minder zou spelen. Dit seizoen acteerden Raphaël Onyedika en Hugo Vetlesen in Jan Breydel als controlerende middenvelders. Dat verliep op zijn zachtst gezegd met vallen en opstaan. De ontslagen Ronny Deila was bijvoorbeeld allesbehalve een fan van Onyedika, maar die moet op termijn wellicht (veel) geld opleveren. “Het is bij Brugge zo dat ze nu veel middenvelders hebben die zichzelf graag willen profileren”, vervolgt Cossey. “Maar ze missen een man die in de schaduw wil werken en zich wil wegcijferen voor de anderen. Rits had daar het cement tussen de bakstenen kunnen zijn.”
Rits had na drie titels natuurlijk kampioenenervaring en was enigszins de lijm in de groep. Al moeten we ook stellen dat hij bij de Bruggelingen toch meer als een box-to-box-middenvelder werd uitgespeeld dan als pure stofzuiger voor de defensie. Het is ergens een man met twee gezichten. Edward Still zat in de technische staf van Ivan Leko toen Rits in 2018 tekende in Brugge. “Mats stond toen bovenaan een shortlist van drie jongens”, klinkt het. “Hij heeft een combinatie van kwaliteiten die moeilijk te vinden zijn: indrukwekkende fysiek, groot spelvolume en best snel... Op termijn zagen we in hem een opvolger van Ruud Vormer, die infiltreerde en scoorde.”
Nog geen RSCA-goal
Dat zag je ook aan Rits’ statistieken bij Club Brugge: in 197 matchen 23 goals en 18 assists. In het seizoen 2021-2022 nam hij zelfs 7 doelpunten en 5 beslissende passes voor zijn rekening. Bij anderlecht staat de teller qua treffers opvallend genoeg nog altijd op nul. “Ik wil dat eerste doelpunt voor anderlecht heel graag scoren”, gaf Rits nog mee. “Maar in mijn positie is dat minder belangrijk. Ik moet ballen oppikken om aanvalsgolven op te zetten.”
Still geeft trouwens aan dat Rits in Brugge soms ook al het sterke slot op de deur was. “Hij was bij momenten zeer precies voor doel, maar toen onze controleur Marvelous Nakamba eens geblesseerd uitviel, zochten we alternatieven voor die zes-positie. Eerst probeerden we Vormer voor de verdediging, maar dat was een ramp. Rits vervulde die rol meteen uitstekend. Hij transformeerde zijn offensieve naar defensieve kwaliteiten en liet Vanaken en Vormer beter draaien. Mats stond altijd goed om de bal op te vangen of weg te werken. Op een bepaald moment deed hij me zelfs denken aan Timmy Simons.”
Zou Club Brugge dan hoger in het klassement staan als het Rits had gehouden? Dat zullen we nooit weten, maar in de clash Club-anderlecht van zondag kan de middenvelder wel zijn gram halen. Coach Brian Riemer gebruikt hem alvast verstandig. Al zijn de anderlecht-fans zeker niet wild van Rits. Dat komt niet zozeer door zijn blauw-zwarte verleden, maar eerder omdat de paars-witte aanhang simpelweg sierlijker middenvelders met meer voetballend vermogen verkiest. “Ach, ik hoef de fan favorite niet te zijn”, besloot Rits in de podcast. “Laat dat maar aan anderen over. Ik voel me sowieso welkom op anderlecht.”
Wij vragen ons al af wat we zondag over Rits zullen neerschrijven in de spelersbeoordeling.
Ik denk dat die analyse zeker verdienste heeft. Ik heb het vertrek van Rits altijd vrij onbegrijpelijk en spijtig gevonden. Ik dacht op het moment van zijn vertrek eerlijkheidshalve wel niet dat anderlecht dit seizoen al zou meedoen voor de titel, maar dat was - verzachtende omstandigheid - op een moment waarop ze Schmeichel, Delaney en Hazard nog niet hadden gehaald.
Ik denk dat er niemand op dat moment dacht dat ze gingen meedoen voor de titel. Had hun start niet zo desastreus geweest, ze hadden die last-minute transfers met die grote namen niet gedaan. Het leek wel op een all-in die goed zal gaan uitpakken. Zelfs bij een tweede plek zullen hun supporters tevreden zijn dat ze eindelijk weer meedraaien bovenaan het klassement na jaren van sukkelen.
Ik vond het stukje gisteren met de twee schaduwelftallen vergeten spelers ook wel tof om lezen.
Timmy Simons promoveert als T1 naar 1A, en alhoewel Dender een absolute kakploeg is met de accomodatie van FC de Kampioenen, ben ik zeer blij voor hem nadat hij zijn loopbaan als trainer moest beginnen in een verziekte werkomgeving als die van Zulte-Waregem.
Wat die laatste betreft is het natuurlijk jammer voor Ruud, Jelle en Davy dat zij niet terug keren naar het hoogste niveau (de enigen die nog kans hebben op promotie zijn Patro Eisden), en niet in het minst voor hun deftige stadion en een korte verplaatsing voor Club.
“Never say never, because limits, like fears, are often just an illusion.” - Michael Jordan -
Duffman schreef: ↑19 apr 2024, 23:12
Timmy Simons promoveert als T1 naar 1A, en alhoewel Dender een absolute kakploeg is met de accomodatie van FC de Kampioenen, ben ik zeer blij voor hem nadat hij zijn loopbaan als trainer moest beginnen in een verziekte werkomgeving als die van Zulte-Waregem.
Wat die laatste betreft is het natuurlijk jammer voor Ruud, Jelle en Davy dat zij niet terug keren naar het hoogste niveau (de enigen die nog kans hebben op promotie zijn Patro Eisden), en niet in het minst voor hun deftige stadion en een korte verplaatsing voor Club.
Zulte speelt toch playoffs voor promotie nog? Denk dat je effe mis bent hoor
Blij voor Timmy Simons, maar zoals het er nu naar uit ziet wordt het een ticketje retour.
Op de dag van vandaag heeft Dender noch de spelers, noch de financiële middelen om te overleven in 1A. Eigenlijk minstens een jaar te vroeg gepromoveerd, maar ja, je laat zo'n sportieve kans niet liggen.
Duffman schreef: ↑19 apr 2024, 23:12Wat die laatste betreft is het natuurlijk jammer voor Ruud, Jelle en Davy dat zij niet terug keren naar het hoogste niveau (de enigen die nog kans hebben op promotie zijn Patro Eisden), en niet in het minst voor hun deftige stadion en een korte verplaatsing voor Club.
Dit is niet juist, zulte en lommel moeten tegen elkaar spelen. De winnaar daarvan moet tegen RWDM spelen en dat zal bepalen of RWDM in eerste blijft of Zulte/Lommel in hun plaats komt. Je mag stiekem nog een beetje voor Zulte supporteren dat zij terug in eerste klasse komen voetballen, doe ik ook.
Timmy Simons promoveert met Dender naar 1A.
Vandaag een artikel in Het Nieuwsblad, waarin hem ook gevraagd werd over zijn trainersparcours tot nu toe.
Hij erkent hierin zelf dat het nog te vroeg was destijds bij Club en hij terecht die stappen bij Zulte-Waregem en Dender moest zetten.
Volgend seizoen tref je met FCV Dender ook Club Brugge, waar je misschien te ambitieus was?
“Neen. Voor Club Brugge was ik niet klaar, Dender was een goede keuze. Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert vertelden me dat ik eerst het volledige traject moest afleggen. Dat was volgens mij de juiste beslissing. Bij Zulte Waregem werkte ik onder moeilijke omstandigheden, maar we haalden het ‘target’. Bij Dender geloof ik in het project, dat uitgaat van een duidelijk plan en een heldere visie.”
Nu zelfs invaller in 1B: hoe Ruud Vormer nog niet veel plezier beleefde aan overstap van Club Brugge naar Zulte Waregem
Zulte Waregem trekt na een moeilijk seizoen in de Challenger Pro League toch met twee klinkende zeges op rij naar de ‘play-ups’. Opvallend: Ruud Vormer (35) was slechts invaller. Hoe is het zover gekomen voor de voormalige Gouden Schoen? Een situatieschets.
Jonas Withouck
Vrijdag 26 april 2024 om 03:00
“Nee”, antwoordde Ruud Vormer, eerlijk als hij is, op de vraag of hij ook bij Zulte Waregem zou blijven bij degradatie. “Dan ben ik vrije speler, hè. Einde contract en dan ga ik gewoon verder kijken waar ik zin in heb. Je weet het nooit, maar tot nu toe heb ik geen zin in 1B”, aldus Vormer op 4 januari 2023 bij zijn officiële voorstelling.
Natuurlijk kwam hij op dat moment rechtstreeks van Club Brugge, de club waarmee hij vijf keer kampioen werd, de beker pakte, de Gouden Schoen won en succes kende in Europa. In zijn laatste negen maanden in Brugge kwam hij echter niet meer aan spelen toe. Eerst onder Alfred Schreuder, daarna onder Carl Hoefkens. Er werd vooral gewezen naar zijn achteruitgaande fysieke data, al was Vormer er zelf van overtuigd dat hij “de ploeg nog wat had kunnen bijbrengen”.
Veelbelovend begin
Terecht, zo bleek uit zijn eerste weken bij Zulte Waregem. Vormer had al een half jaar geen wedstrijd meer gespeeld, maar hij had bij blauw-zwart wel nog dagelijks getraind met topspelers als Noa Lang, Hans Vanaken en Andreas Skov Olsen. En dat was er tijdens zijn eerste wedstrijden bij Essevee echt wel aan te zien: Vormer zorgde duidelijk voor een kwaliteitsinjectie. Hij bracht energie in het spel, zorgde met zijn befaamde infiltraties en goeie voorzetten voor doelgevaar en eiste bijna alle stilstaande fases op. Essevee pakte met Vormer meteen 7 op 12, iets wat voor Nieuwjaar nooit lukte.
In no time werd Vormer een publiekslieveling en weerklonk Ruud Ruud Ruud! door de Elindus Arena. Ook coach Mbaye Leye was helemaal mee in het verhaal. Nochtans had de Senegalees enkele weken vóór de komst van de Nederlander openlijk zijn twijfels uitgesproken. “Vormer? Nee, dat is echt niet aan de orde”, zei Leye op een persconferentie. “Ruud is een fantastische speler, maar we hebben slechts dertig procent balbezit, terwijl hij bij Brugge net kon uitblinken door het dominante voetbal.” Leye bleek uiteindelijk wel een punt te hebben – daarover later meer.
Een dikke maand na zijn komst liep het echter al fout. Voor velen nog steeds de reden waarom Essevee uiteindelijk degradeerde: de sleutelbeenbreuk die Vormer opliep na nog geen minuut spelen in de thuismatch tegen KV Oostende. Net toen hét curciale drieluik in de degradatiestrijd eraan kwam. Zonder Vormer speelde Essevee achtereenvolgens gelijk tegen Oostende, Seraing en KV Kortrijk: 4 op 18 was de magere balans tijdens de revalidatie van de Nederlander. Met nog vier matchen te gaan kwam Vormer terug, net toen Frederik D’Hollander overnam van de ontslagen Leye. Maar die late trainerswissel haalde niets uit en de heropleving op de voorlaatste speeldag in Eupen, waar Vormer scoorde en drie assists gaf, kwam te laat.
Verrassende verlenging
En zo was het verhaal van Vormer in Waregem na dik vier maanden al afgelopen, dacht iedereen. Maar de clubleiding deed een extra financiële inspanning en eind mei werd het verlengd verblijf van Jelle Vossen én Vormer al meegedeeld. “Door mijn blessure heb ik niet alles kunnen geven. Dit voelt als een onafgesloten hoofdstuk voor mij”, gaf de middenvelder als reden op waarom hij zijn kar keerde. “Daarom heb ik samen met mijn gezin besloten om alles op alles te zetten om hier weer uit te komen.” Met zijn gezin, want Vormer wil – net als zijn carpoolmaatje Vossen, die zelfs naar Westerlo kon – liefst nooit meer weg uit Knokke-Heist.
Zo werd Zulte Waregem voor aanvang van het seizoen meteen dé topfavoriet in de Challenger Pro League. Vormer en Vossen tekenden ook een contract voor twee seizoenen met het idee: meteen weer promoveren en dan nog een jaartje 1A. Makkelijker gezegd dan gedaan.
Essevee bereidde zich voor om met de ervaring van ook nog Timothy Derijck, Zinho Gano en Christian Brüls de competitie te gaan domineren, maar dat sloeg lelijk tegen. Afgelopen weekend werd de reguliere competitie afgesloten als vijfde met 51 punten op 90. Vooral in eigen huis liep het voor geen meter, met amper vier zeges. Geen énkele keer kon Essevee thuis winnen van een belofteploeg, met de 2-5-nederlaag tegen RSCA Futures als dieptepunt.
Van de ervaren spelers is kapitein Vossen op dit moment nog de enige die zeker is van zijn basisplaats. Gano werd aan de kant geschoven wegens onprofessioneel gedrag en raakte na zijn comeback geblesseerd, Derijck mocht in de winter beschikken na ruzie met Euvrard, Brüls en Vormer schipperen tussen bank en basis.
Verzuipen op het middenveld
De feiten zijn dat de Challenger Pro League dit jaar qua spelniveau een drama was, maar dat de nadruk op het fysieke ligt en de intensiteit niet te onderschatten valt. Al snel bleek de spelerskern van Zulte Waregem niet in staat om wedstrijden te domineren. Na vier matchen werd D’Hollander al vervangen door Vincent Euvrard om het spelniveau op te krikken, maar dat lukte amper.
Gemiddeld had Essevee dit seizoen 51 procent balbezit – voor een titelfavoriet is dat heel weinig. Euvrard heeft zowat alle mogelijke formaties en opstellingen uitgeprobeerd. Maar al te vaak verzoop het middenveld. En Vormer kwam gewoonweg te weinig aan de bal om impact te kunnen hebben. Het hielp ook niet dat hij begin dit jaar nog eens werd afgeremd door een vervelende blessure.
Na 28 wedstrijden probeerde Euvrard voor het eerst een middenveld met Tochukwu Nnadi, een 20-jarige Nigeriaan die in de winter kwam en de beste transfer van het jaar bleek, en Pape Diop, een 20-jarige Senegalees die heel het seizoen geblesseerd was. Twee fysiek sterke middenvelders. Resultaat: 1-4-winst op Dender en afgelopen weekend 4-1 tegen Lierse. Het blijft een vreemd zicht om een voormalige Gouden Schoen als Vormer te zien invallen in een gezapige match in tweede klasse in een halfgevuld stadion. En toch mag Essevee nog op zijn ervaring rekenen in de play-ups.
Vormer "mocht" gisteren nog invallen in de 85e minuut. Lommel won met 1-0 en veroordeelt Zulte-Waregem zo tot een verlengd verblijf in 1B.
- op een moment waarop ze Schmeichel, Delaney en Hazard nog niet hadden gehaald.
